Αρχείο ετικέτας "OTTO'S WORDS"

ΤΕΛΙΚΑ ΠΟΙΟΣ ΤΑ ΤΣΕΠΩΝΕΙ;

Φόρος στα ποτά – φόρος στα τσιγάρα – φόρος στη βενζίνη – φόρος στη ζωή μας, στην αναπνοή μας… Πληρώνουμε και δεν μιλάμε και πληρώνουμε πάνω στα προς πληρωμή τα extra πληρωτέα και μετά όλες οι δημόσιες επιχειρήσεις ξεπουλιούνται σε ιδιώτες.

Τελικά που πάνε όλα αυτά? Και μην μου πείτε ότι τρώτε το παραμύθι για την ευημερία της χώρας. Μια χώρα ευημερεί όταν ευημερούν οι πολίτες της, έτσι δεν είναι? Και μάλλον οι Έλληνες δεν ευημερούν – έχουν αρχίσει να ζουν για να δουλεύουν και να χαίρονται όταν απολαμβάνουν τα αυτονόητα. Σαν να εξισωνόμαστε με τα της Ευρώπης – σαν να χάνουμε αυτήν την διαφορετικότητα αυτήν που λένε οι ξένοι – Ελλάδα – Ελληνική κουλτούρα.

Όλα τελικά είναι κύκλος – τα πράγματα ανακυκλώνονται σύμφωνα με τις εκάστοτε συνθήκες και οι ιδέες επιβάλλονται έμμεσα χωρίς κανείς να το καταλαβαίνει.

Τελικά ποιος είναι πίσω απ’ όλα αυτά? Γιατί δεν μπορεί, κάποιος πρέπει να τα τσεπώνει. Όλα είναι τόσο στρωτά σχεδιασμένα – τόσο ομοιόμορφα και τόσο περιοδικά. Ίσως να’ ναι τα Νεφελίμ του Λιακόπουλου ίσως να’ ναι…μάλλον δεν θα το μάθουμε ποτέ, απλά θα αναρωτιόμαστε εικάζοντας

–        όσοι έχουν απομείνει να αναρωτιούνται τελικά…

OTTO

*περισσότερα από τον Οtto εδώ

ΜΙΚΡΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΜΙΚΡΟ ΑΝΘΡΩΠΑΚΟ (2)

Σε λίγες μέρες πλησιάζουν οι εκλογές και η τηλεόραση βρήκε θέμα να ασχοληθεί. 3% προηγείται ο ένας 3.8% έχασε ο άλλος – ποσοστά , νούμερα, ομιλίες ,παρακάλια προς τους ψηφοφόρους. Όλοι μας αγαπάνε αυτές τις μέρες και έχουν στο μυαλό τους πάνω απ’ όλα εσένα και την ευημερία σου και τον πληθωρισμό και τους μισθούς και τις συντάξεις και την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό και…

Τόνοι χαρτιού σπαταλώνται για να μας υποσχεθούν και να μας πείσουν ότι πρέπει να τους ψηφίσουμε αλλά και να μην ψηφίσουμε καθόλου και πάλι το ίδιο τους κάνει γιατί αυτοί θα ψηφιστούν από αυτούς που πρέπει και είναι σίγουροι για ‘αυτό οπότε το αποτέλεσμα πάλι θα είναι το ίδιο – αλλά κατά βάθος έχουν και οικολογική ευαισθησία.

Και ναι τελικά αποφασίζω να πάω να ψηφίσω και να μπω στη διαδικασία να ακούσω τι λένε για να ψηφίσω τουλάχιστον αυτόν που είναι πιο κοντά σε αυτά που πιστεύω και κάθομαι και τους ακούω να λένε και zzzzzzzzzzzzzzzzzzz με παίρνει ο ύπνος – ακούω το ίδιο πράγμα ίσως λίγο αλλαγμένο αλλά κατά βάθος είναι το ίδιο πράγμα με σκοπό να με κερδίσουν και μετά να με ξεχάσουν μέσα στα προβλήματα μου γιατί τότε τα προβλήματα θα΄ναι δικά μου ενώ τώρα είναι και δικά τους-τώρα =  για 15 μέρες.

Εγώ θα ψηφίσω γιατί θέλω να ξέρω ότι δεν τους είπα  <<κάντε ότι θέλετε>> χωρίς να πω τουλάχιστον την γνώμη μου και μετά θα περιμένω πάλι την ίδια στιγμή για να γίνουν τα ίδια πράγματα και να συζητάμε πάλι για τα ίδια προβλήματα.

Ένας κύκλος είναι η ζωή

Και οι εκλογές έγιναν και τα αποτελέσματα βγήκαν και όλοι ξαφνιάστηκαν με το γεγονός ότι οι υπέρμαχοι του φασισμού τελικά είναι πολλοί-είναι ανάμεσα μας αλλά και τι με αυτό-48% προτίμησαν να κάτσουν σπίτι η να πάνε για μπάνιο σνομπάροντας το μέλλον μας-το μέλλον τους-το μέλλον αυτού του τόπου ακούγοντας αυτούς που τους είπαν μην πάτε γιατί έτσι θα’στε οι καλύτεροι. Μπράβο τους / μας λοιπόν. Πάντα τέτοια.

OTTO

*από το πέμπτο τεύχος του περιοδικού που μπορείτε να βρείτε εδώ

ΜΙΚΡΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΜΙΚΡΟ ΑΝΘΡΩΠΑΚΟ (1)

Ως υπέρμαχος του «χρησιμοποιείστε τα ΜΜΜ» χρησιμοποιώ αρκετά συχνά το μέτρο και λιγότερο τα λεωφορεία.

Μέσα σε αυτά μπορείς να συναντήσεις όλων των ειδών τους ανθρώπους. Ανθρώπους που ποτέ σου δεν θα πίστευες πως υπάρχουν κάπου ανάμεσά μας και όμως…

Κατεβαίνεις τις κυλιόμενες. Κάθεσαι στην άκρη. Ουπς, κάποιος σε σπρώχνει να περάσει βιαστικά από δίπλα. Γιατί τρέχει? Δεν έχει καν φτάσει το μετρό.

Είσαι στη σήραγγα. Το μετρό φτάνει σε 2 λεπτά όπως φαίνεται στο κρεμαστό ταμπλό. Γρήγορα, ωραία. Βιάζεσαι? Όχι…Όλοι έχουν μαζευτεί στο σημείο που βγάζουν οι σκάλες – ένας κυριούλης γυρνάει βιαστικά το κομπολόι του – μια κυρία βρίζει γιατί την έσπρωξε ένας τύπος με σκουλαρίκια και μαλλιά «αλήτης» σιγομουρμουράει –  ένας χοντρούλης ανθρωπάκος μασουλάει το κρουασάν «πρέπει να το φάω όλο πριν έρθει ο συρμός» σκέφτεται –

Έφτασε ο συρμός. Πριν καν βγει ο κόσμος όλοι τρέχουν να σπρώξουν για να μπουν. «Να βγούμε πρώτα» ακούγεται μια φωνή,«Τι λέει τούτος» σκέφτεται κάποιος άλλος προσπαθώντας να σπρώξει τη γριούλα που δυσκολεύεται να μπει στο τραίνο λόγω της απόστασης από την αποβάθρα – «προσοχή το μωρό»φωνάζει μια μητέρα κρατώντας ένα πιτσιρίκι στο χέρι και τραβώντας το για να το χωρέσει πριν κλείσουν οι πόρτες.

Κρατιέμαι από την σιδερένια μπάρα. Μια κυρία με σπρώχνει σκύβοντας να μαζέψει κάτι νάιλον σακούλες,«τεράστιος κώλος» – Δίπλα μου κάτι μυρίζει άσχημα, ένας τύπος αρκετά περίεργα μελαχρινός αφήνει ελεύθερη να αναδυθεί η μυρωδιά του σώματός του – ένας αλήτης (μούσια και σκουλαρίκια) ακούει death metal και μαζί ακούει και όλος ο συρμός (μάλλον τα ακουστικά του είναι φτηνιάρικα) –
1Η στάση, μια θέση αδειάζει , η κυριούλα με τις νάιλον σακούλες σκύβει αρπάζει τις σακούλες όπως όπως παραμερίζοντάς με ξανά με την κολάρα της, σπρώχνει τους πάντες και χώνεται στην κενή θέση αφήνοντας έναν αναστεναγμό «αχχ παναγία μου» (τι να σου κάνει και η Παναγία) –

2Η στάση, μπαίνει ένας δίμετρος με ξανθιά περούκα και ψηλοτάκουνα. Τι το θέλαμε τώρα αυτό…Τα μάτια όλου του συρμού (ακόμη και τα δικά μου) πάνω στο δίμετρο πλάσμα που δείχνει αδιάφορο (και καλά κάνει).

3Η στάση, μπαίνει ένα ατημέλητο παλικαράκι με σκισμένα ρούχα και αρχίζει την γνωστή κασέτα «βγήκα από τη φυλακή και…» κανείς δεν τον ακούει όλοι κοιτάζουν το πάτωμα – το ταβάνι , μόνο μια γριούλα του δίνει μερικά λεπτάκια άλλωστε και να δώσεις δεν ξέρες αν όντως κάνεις καλό ή κακό (ακόμα δεν έχω καταλήξει)

4Η στάση, ήρθε η ώρα να κατέβω, ένα χέρι με βουτάει από τον αγκώνα με πιέζει προς τα πίσω «συγνώμη να κατέβω μου λέει» «μα…» προσπαθώ να πω ,με περνάει, κατεβαίνει «μπιπ μπιπ» κάνουν οι πόρτες πετάγομαι…

Βγήκα στο τσακ.

Ξεκινάει ο συρμός και εγώ πηγαίνω μαζί του…«μα πως…»…
η τσάντα μου πιάστηκε…
ευτυχώς ο συρμός σταματάει…freedom στην τσάντα μου…ίσα ίσα που τσαλακώθηκε λιγάκι…όλοι γελάνε με μένα…κοκκινίζω  από ντροπή αλλά δεν πειράζει…

συγνώμη τσαντούλα…δεν σε είχα στο μυαλό μου.

ΟΤΤΟ * τεύχος#4

ΦΤΑΙΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΘΥΜΑ

Είναι κάποιες στιγμές που ακούγοντας ερωτήσεις και σκέψεις του στυλ «πάντα αναρωτιόμουν για πιο λόγο γίνεται η πορεία του πολυτεχνείου» η του στυλ «5-10 κωλόπαιδα κλείνουν το δρόμο, επιτρέπεται?» αναρωτιέσαι τελικά φταίει ο θύτης η το θύμα?

Σε θέλουν να είσαι έτσι – χωρίς προσωπική κρίση – χωρίς πρωτοβουλία – να μην μπορείς να εκθέσεις καμία άποψη διαφορετική, κανένα όχι, κανένα δεν θέλω…είναι δεδομένο ότι αυτό τους βολεύει…

Εσύ όμως τι κάνεις?
Τι είναι τελικά η ζωή?

Φαΐ – Κακά – Σεξ – Καλοπέραση και τέλος…?
Γι’ αυτό είμαστε πάνω σ’ αυτόν τον πλανήτη? Δηλαδή όλο αυτό το μυαλό που θεωρητικά είναι αυτό που μας κάνει διάφορους από τα υπόλοιπα ζώα…

Φταίει και το θύμα λοιπόν…γιατί αν έλεγες ότι σε λένε Χ – είσαι ένας ξεχωριστός άνθρωπος με τα δικά του ιδανικά – τα δικά του θέλω – τα όχι του –τις απόψεις του – τα λάθη του – τα κολλήματα του…ε τότε νομίζω ότι και οι θύτες σου δεν θα εύρισκαν τόσο πρόσφορο έδαφος να κάνουν του κεφαλιού τους. Σίγουρα θα έψαχναν να βρουν λύση και σε αυτό αλλά όπως και να έχει δεν θα έκανες την ζωή τους τόσο εύκολη όσο τώρα.
Γιατί τώρα βρίσκουν τον δρόμο εύκολα…πατάνε πάνω στην άγνοια-στην αδιαφορία-στην παθητικότητα-και κάνουν πραγματικά ότι θέλουν. Σου δίνουν την εντύπωση ότι φροντίζουν για σένα ότι δεν χρειάζεται να κάνεις πολύπλοκες σκέψεις αλλά να κοιτάς να περνάς καλά και τίποτα παραπάνω. Και εσύ το κάνεις και κάθεσαι στην πολυθρόνα απαθής και η μόνη αντίδραση είναι που και που να τους βρίσεις έτσι για να νιώσεις ότι και εσύ είσαι αντίθετος αλλά δεν μπορείς να κάνεις κάτι ουσιαστικό και αυτό το πιστεύεις και δεν σε ενδιαφέρει να μπεις στην διαδικασία να ψάξεις τελικά αν μπορείς να κάνεις κάτι πιο δραστήριο-πιο ενεργητικό.

Φταίει λοιπόν και το θύμα. Εννοείται πως πάντα ο θύτης είναι ο πρώτος φταίχτης αλλά…
Γιατί να είσαι μια ζωή το θύμα? Και μην μου πεις πως δεν το βλέπεις…

Είμαι και εγώ ένα θύμα που φταίει. Ξέρω πώς να μιλάω σε θύματα…

<< Dream on…>>

OTTO

…ΗΡΘΑΝ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ Η ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ

Χριστούγεννα – φωτάκια – δεντράκια – καμπανούλες – στολισμένοι δρόμοι –και όλοι είναι χαρούμενοι και όλοι είναι ευδιάθετοι και ευχές και δώρα και τα μαγαζιά γεμάτα και κάλαντα και μπαίνει και ο καινούργιος χρόνος γεμάτος υποσχέσεις και βεγγαλικά και πυροτεχνήματα και άλλες καινούργιες ευχές και να τα μπουκάλια να ανοίγουν στα μαγαζιά…
Λες και κάτι άλλαξε και όμως ακόμη μετράς τα χρήματα στο πορτοφόλι ένα ένα – ο γιος σου πάλι δεν  βρήκε κάποια θέση εργασίας – ο άντρας σου θα γυρίσει σπίτι στις 7 και μετά θα πάει να κάνει ιδιαίτερα στη κόρη του γείτονα γυρίζοντας σπίτι για ύπνο – Τίποτα δεν άλλαξε και ούτε και θα αλλάξει αφού εσύ δεν  αλλάζεις μυαλά.
Καλές γιορτές λοιπόν…

OTTO

Ένας πιτσιρίκος της TV (τεύχος#7)

Ουφ. Βαρέθηκα όλη μέρα στο κομπιούτερ, πόνεσαν τα μάτια μου, πάω να κάνω λίγο παρέα στη μαμά που βλέπει τηλεόραση.

<<Τον έλεγχο των βουλευτών, κυρίως από πλευράς ΝΔ και ΛΑΟΣ για τη στάση της Αρχής σε σχέση με την λειτουργία των καμερών παρακολούθησης, δέχτηκε στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής ο πρόεδρος της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα κ….>>

δηλαδή πάει το big brother – το fame story- τώρα θα παίζουμε όλοι στην τηλεόραση.

Μαμά πότε θα μας δείξει εμάς? Να βάλω το καινούργιο παλτό που μου πήρες να το δούνε όλοι!!

Η μαμά με στραβοκοιτάζει αλλά δεν μιλάει…πρέπει να ετοιμαστώ, να μην εμφανιστώ στην τηλεόραση όπως να’ ναι

<<Τη μνήμη του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου, που δολοφονήθηκε ακριβώς ένα χρόνο πριν στα Εξάρχεια από πυρά ειδικού φρουρού, τίμησαν η οικογένεια και οι φίλοι του άτυχου μαθητή στο μνημόσυνο που τελέστηκε στο νεκροταφείο του Παλαιού Φαλήρου. Επί ποδός η αστυνομία.>>.

Ειδικός Φρουρός = Αστυνομία, άτυχος = νεκρός ,τυχερός = μόνο ο Γκαστονε.

-ΜΑΜΑΑαα, νομίζω ότι κινδυνεύω…

Η μαμά με κοιτάζει συμπονετικά στα μάτια και ένα δάκρυ ξεχωρίζει να κυλαει στο μάγουλο της.

Μάλλον πρέπει να κρατάω αποστάσεις από αυτούς τους αστυνομικούς. ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί!

<<Η κυβέρνηση ξεκαθάρισε την Παρασκευή ότι δεν θα επιτρέψει βίαια επεισόδια, καταστροφές και παρανομία. Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοΐδης χαρακτήρισε τη δολοφονία του 15χρονου μαθητή «αποτρόπαιο γεγονός για μια δημοκρατική χώρα» και «περιστατικό ακραίας αστυνομικής αυθαιρεσίας».>>

χμμμ…δλδ κάποιες φορές όλες αυτές οι αυθαιρεσίες και οι καταστροφές επιτρέπονται?

<<κ. Χρυσοχοΐδης επαναλαμβάνει ότι οι προληπτικές προσαγωγές στη διάρκεια των εκδηλώσεων του προηγούμενου Σαββατοκύριακου ήταν «νόμιμες» και «έσωσαν την Αθήνα από σοβαρά επεισόδι>>

-προληπτική προαγωγή δηλαδή  όπως λέμε προληπτική ένεση?

-καμία απάντηση από τη μαμά…μάλλον κάπως έτσι θα’ ναι τα πράγματα. Καλή είναι η πρόληψη!

<<Για την στρατηγική των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν ενημέρωσε τους Μπράουν, Σαρκοζί και Μεντβέντεφ ο Μπαράκ Ομπάμα, η οποία προβλέπει αποστολή περίπου 30.000 επιπλέον στρατιωτών στην ασιατική χώρα σε διάστημα 12 με 18 μηνών…>>

καλοπερνάνε αυτοί οι Αμερικανοί στρατιώτες. Σε όλον τον κόσμο τους στέλνουν. Και εγώ δεν έχω πάει ακόμη ούτε στο χωριό στην Καρδίτσα!

ΟΤΤΟ

Ένας πιτσιρίκος της TV (τεύχος#6)

Καλοκαιράκι και η μαμά ξεκουράζεται μπροστά στην τηλεορασίτσα μας. Το πρωινό μπάνιο με κούρασε αρκετά. Ας πάω να δω τι βλέπει η μαμά.

<<…υπενθύμισε την ομιλία του προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα στο Κάιρο, από όπου έτεινε χείρα φιλίας στον μουσουλμανικό κόσμο, και τόνισε ότι η νέα διακυβέρνηση στις Ηνωμένες Πολιτείες συζητά για έναν συμβιβασμό και αυτό είναι μία ακόμη ελπίδα.>>

-ΗΠΑ – ΚΑΙΡΟ, μαμά κατέληξα ,θέλω να γίνω και εγώ πολιτικός να κάνω ταξίδια και να μιλάω και να δίνω ελπίδα και χαρά.

(η μαμά ξεροκάταπιε χωρίς να βγάλει άχνα, μάλλον της άρεσε που έχει ένα παιδί που ξέρει τι θέλει από τόσο νωρίς)

<<Απευθυνόμενος στον Παλαιστίνιο πρόεδρο Μαχμούντ Αμπάς, ο Γιώργος Α.Παπανδρέου σημείωσε ότι τον υποστηρίζει και προς τους συνέδρους τόνισε ότι «είμασταν μαζί, είμαστε μαζί και θα είμαστε μαζί».>>

-ααα να, γι’ αυτό εδώ φτιάχνουν ένα μεγάλο σπίτι στην Ελευσίνα και τους μαζεύουν για να τους έχουν όλους μαζί. Τώρα κατάλαβα…

«-Δεν θα υπάρξει άμεσα απόφαση για αποστολή αμερικανικών δυνάμεων στο Αφγανιστάν»

-Χμμμ…Αμερική – Αφγανιστάν. Νομίζω ότι αυτές οι 2 χώρες είναι σε διαφορετικές Ηπείρους. Αλλά πάλι ποιος θα πήγαινε έτσι εύκολα από Ήπειρο σε Ήπειρο…μάλλον πρέπει να διαβάσω λίγο περισσότερο γεωγραφία.

<< Και τώρα στα ελλαδικά.Η κυβέρνηση σέβεται την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα…Πράσινο φως για κάμερες και τράπεζα DNA>>

-που κολλάνε οι κάμερες τις τηλεόρασης με την προστασία μας? Ωραία από εδώ και πέρα θα είναι πιο εύκολο να γίνω γνωστός και να γίνω πολιτικός όταν μεγαλώσω.

Τράπεζα DNA? Μπα, προτιμώ τράπεζα με λεφτά, σε τι χρησιμεύει το DNA?

<<Στο παρά πέντε αποφεύχθηκε εμπλοκή στην τηλεοπτική αναμέτρηση μεταξύ των έξι πολιτικών αρχηγών, όσο και την τηλεμαχία μεταξύ του Κώστα Καραμανλή και του Γιώργου Παπανδρέου.>>

-Δηλαδή τώρα αυτοί θα μαλώσουν μπροστά στην τηλεόραση? Καλά πότε ήταν ρε μαμά που είχανε πάει για καφέ?

Καμία απάντηση από την μαμά….χμμμμ….

-Μερικές φορές σκέφτομαι πως μόνο ένα παιδί θα μπορούσε να δικαιολογήσει όλα τα παράλογα που συμβαίνουνε γύρω μας.

Θα μπορούσε?????

ΟΤΤΟ

Ένας πιτσιρίκος της TV (τεύχος#5)

…8 η ώρα και τελείωσα με τα μαθήματά μου. Χμμμμ ας πάω να δω τι κάνει η μαμά.

Ειδήσεις βλέπει…όπως πάντα, τέτοια ώρα. Ας κάτσω για παρέα, έτσι και αλλιώς δεν έχω τίποτα καλύτερο να κάνω – και αυτός ο πονοκέφαλος με έχει πεθάνει. Κάπου πρέπει να κρύωσα, να κόλλησα κάποια γρίπη.

<<Περισσότερα νοσοκομεία σε επιφυλακή, μετά το πρώτο κρούσμα της νέας γρίπης στη χώρα..>>

Μαμάαα…λες να κόλλησα και εγώ αυτή τη νέα γρίπη?

Κοίτα να δεις που και η γρίπη χωρίζεται σε νέα και παλιά λες και είναι μόδα και κάποιος την φτιάχνει για να’ χει να ασχολείται με κάτι.

‘η μαμά με λοξοκοίταξε με περιέργεια και ξαναγύρισε το βλέμμα της στην τηλεόραση’

<< Δωρεάν εμβόλια για τη νέα γρίπη στους φτωχούς του κόσμου…>>

Μαμάα…φτωχοί λέγονται τα ποντίκια ή τα ποντίκια φτωχοί και είναι τα ζώα για τα πειράματα ?

‘Η μαμά ξεροκαταπίνει βγάζοντας ένα χμμμμ…’

<<Η Καναδή υπουργός Φυσικών Πόρων, ή οι συνεργάτες της, ξέχασε ντοσιέ με εμπιστευτικά έγγραφα για πυρηνικό αντιδραστήρα της χώρας σε ένα στούντιο τηλεοπτικού σταθμού και, μάλιστα, δεν έκαναν τίποτα για να τα ανακτήσουν επί μια εβδομάδα, ανακοίνωσε το τηλεοπτικό δίκτυο CTV.>>

Και μετά μου λες εμένα γιατί ξεχνάω συνεχεία το μπουφάν μου στην τάξη…

<< Κάτω από ισχυρά μέτρα αστυνόμευσης ξεκίνησε, ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Κατερίνης, η δίκη του 21χρονου φοιτητή της Πολυτεχνικής του ΑΠΘ, γνωστού ως «φοιτητή με τα πράσινα παπούτσια…>>

Μαμά…Κρύψε τα πράσινα all star για να μην δεις το παιδί σου στη φυλακή.

Η μαμά άλλαξε κανάλι…πάω να σερφάρω λίγο μέχρι να κοιμηθώ, αρκετά ενημερώθηκα για σήμερα…

OTTO

Ένας πιτσιρίκος της TV (τεύχος#4)

…8 η ώρα και τελείωσα με τα μαθήματά μου. Χμμμμ ας πάω να δω τι κάνει η μαμά.

Ειδήσεις βλέπει…όπως πάντα, τέτοια ώρα. Ας κάτσω για παρέα, έτσι και αλλιώς δεν έχω τίποτα καλύτερο να κάνω.

<<Πρόσθετα μέτρα κατά της χρήσης κουκούλας…

Ωχ, δεν θα ξαναβάλω ποτέ πια κουκούλα. Δεν θα το παίξω ξανά μούρη στο σχολείο. Μα γιατί ? Η κουκούλα σημαίνει κάτι , μαμά ? Σαν τα σκουλαρίκια – τα μαλλιά και τα μούσια ?

Καμία απάντηση…η μαμά είναι προσηλωμένη στην κυρία με το μπλε ταγέρ και το φωτεινό κραγιόν.

<< Με 2-10 χρόνια επιπλέον ποινής θα χρεώνονται όσοι συλλαμβάνονται σε επεισόδια αποκρύπτοντας τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους…

Αχά, θέλουν να ξέρουν ποιος είσαι για να μην σε βάλουν φυλακή…

Η μαμά με κοιτάζει περίεργα…μάλλον δίκιο θα’ χω και παραξενεύτηκε που τα πιάνω τόσο γρήγορα αν και τόσο μικρός.

<<Το πανεπιστημιακό άσυλο είναι άσυλο διακίνησης ιδεών, και όχι άσυλο διακίνησης μολότοφ…

Καλά ρε μαμά, θες να διαβάσω για να μπω εκεί μέσα ? Και τι θα κάνω εκεί ? Διακίνηση μολότοφ ? Και μετά τι θα γίνω ?

Πάλι καμία απάντηση…αυτή τη φορά η μαμά δείχνει πιο σκεπτική.

<< …σειρά μέτρων για το σωφρονιστικό σύστημα, προκειμένου να αποτραπούν οι αποδράσεις κρατουμένων…

Ε αυτό έπρεπε να γίνει επιτέλους. Κοίταζα ένα ελικόπτερο και ήξερα ότι ήταν το κανάλι που ενημέρωνε τη μαμά για την κίνηση αλλά μετά άκουσα ότι έτσι φεύγουν από τη φυλακή…

Είχα μπερδευτεί πολύ…δηλαδή γιατί να μην πάνε με αυτοκίνητο ?

<< Στα μπουζούκια γλέντησε χτες η γνωστή τραγουδοποιός εμφανώς καταβεβλημένη από…

Η μαμά άλλαξε κανάλι…πάω να σερφάρω λίγο μέχρι να κοιμηθώ, αρκετά ενημερώθηκα για σήμερα…

ΟΤΤΟ