milk concerts & poets

στίχοι-φωνές:κάπα πόετ jessica hyde
διασκευη-μίξη:κάπα πόετ
μουσικη:nadine shah
σκηνοθεσία:κάπα πόετ

στίχοι:

κι αν καπως σε λενε
Κι εισαι νεος
Κι επιτυχημενος
Κι αν εισαι ομορφος
διασημος και πως το λενε ινφλουενσερ (χα)
Κι αν εισαι μια μεγάλη παύση φυλακισμένη σε αποσιωπητικά.
Κι αν εισαι τα παντα πληρων τοις μετρητής
Κι υψιλα Υσταμενος σε πολυεθνικη
Κι αν εισαι ελληνας ορθοδοξος περηφανος
Κι εχεις σπιτι στην γλυφαδα με πισινα και μπαρ
Κι αν εχεις γυναικα και παιδια με αρχες
Και γαματη γκομενα στη ζουλα
Χωρις αρχες
Κι αν μονο χοντροπετσοι και ψευτες περνουν απο την ζωη σου
Κι αν ποτε δεν αποσπάστηκες απο
τη μαλακισμενη μονοφαγια σου
Κι αν το αδειο σου βλεμμα
Σου λεει ψεματα στον καθρεφτη
Και λες πω πω ρε φιλε γαμαω και δερνω
κι αν έχεις το πιο σηκωμένο δεξι φρύδι
Και τα πιο μεγαλα φουσκωμενα αρχιδια
τοτε τι;

Κι αν ολα αυτα που σου’ μαθαν ηταν ενα σωρο μαλακιες
Κι αν απο νωρις σου ειπανε «τα μινι ειναι για τις ξετσίπωτες»
Κι αν οταν ξεστομισες «γουσταρω τον Γιωργακη»
Σου απαντησαν «εισαι μικρη γι’ αυτα»
Κι αν προσπαθησες να κρυψεις οτι συναισθημα καταφερες να νιωσεις με τονους μεïκ απ και υαλουρονικο
Κι αν το βαρος αυτου του κοσμου καμια συαθερα g δεν το βασταει
Κι αν το εικονισμα στην εκκλησια που φιλουσες βρωμουσε πουριτανισμο;
Κι αν οταν σου ηρθε περιοδος κανενας δεν σου ειπε «τωρα μπορεις να πιασεις παιδι»
Κι αν αυτος ηταν ο λογος που εκανες εκτρωση
Η που εκανες δυο παιδια τελικα
Κι αν δοκιμασανε να σου κλεισουνε το στομα απο νωρις
Μη πω και τιποτα χειροτερο
Ειναι αφορητο να μην το βουλωνουν ολες αυτες οι φωνες, χωρις στοματα
Δαχτυλα τεραστια, να δειχνουνε τους αλλους

κι αν παντα ειχες κολημενα στα ποδια σου
πλαστικα στερεοτυπα
Κι αν ξεχειλιζει η αντριλα
Και αισθανεσαι χαρουμενος στην ανεμελια σου
Κι αν ποτε δεν ειχες νιωσει
κατι τοσο μικρο κι ανεξηγητο
να νικα κατι τοσο μεγαλο και ψευτικο
Κι αν οπου πας τα σπας
Κι αν απολυσες την μαλακισμενη που παλι δεν σου φερε τον καφε στην ωρα του
Κι αν που και που της επιανες το μπουτακι
Κι αν της εκανες την ζωη μαυρη
Και σκεφτεσαι τον κοσμο και την φτωχια και λες όλα καλα είναι καμωμενα
Κι αν τσιμεντωσες την μνήμη για να περασει πιο ευκολα το αμείλικτο.
Κι αν χτιζεις φραχτες για τους προσφυγες και τα βλεμματα
Κι εκανες με το τζιπακι σου λουτσα εκεινο τον αστεγο
Και λες δεν γαμιεται
Κι αν καθαριζεις 30000 χιλαδες ευρω τον μηνα
Κι αν δεν εισαι τιποτα αλλο παρα σφαγμένες λεξεις που κατοικούν μέσα σου.
τοτε τι;
ε ;
τι;

Κι αν αναρωτηθηκες «τι κανω εγω εδω περα;»
Κι αν ο μαλακας που σε προσελαβε στην επεφτε και λιγο, δεν εγινε και κατι
Κι οταν πηδηχτηκες μαζι του για ταγμενη αυξηση και ποτε δεν την ειδες
Δεν εφυγες
Κι αν ο κοσμος σταματουσε να γυρναει για λιγο
Και το βαρος που νιωθεις χανοταν στο απεραντο
Σαν ενα πλοιο στο βυθο, σαν ηχος σε κενο
Σαν λυκου βρυχηθμο σε δασος ερημο
Και κοιμασαι ησυχη
Με ολες τις σκεψεις μπουκωμενες καλα με αντιγηραντικες και αντιλιακο υψηλης προστασιας
Με τον αντρα σου το μαλακα που δε σε πηδαει και αντ αυτου σε βαραει
Κι αν βουτουσαμε το κεφαλι μας σε κανα κουβα με παγωμενο νερο που και που
Και μερικοι απλως ξεχνουσαν να το βγαλουν
Η τους το κρατουσαν μεσα αλλοι
τοτε τι;
ε;;

Κι αν που και που ξυπνας
Και σκεφτεσαι αγνωστες ενοιες
το τραγικο και την ανεμελια
την αληθεια του θανατου και την ματαιοδοξια
και ξαναλες δεν γαμιεται
και κοιμασαι ησυχος
κι αν εισαι σιγουρος πως τα χεις ολα
και εισαι ευτυχισμενος
Κι αν αγορασες οτι μπορει να αγοραστει
Και πουλησες στο διαολο
οτι μπορει να ξεπουληθει

τοτε γιατιι;
Γιατι μεσα σου Λες:
Αληθεια;
Αυτό σημαινει να εισαι ανθρωπος..
Γιατι;
Στις 3 το βραδυ που γυριζεις
Και καθεσαι στο μπαλκονι σου
μονος
αισθανεσαι πως κατι σου λειπει
Και δεν ξερεις τι;
ε γιατι;

Κι αν ολοι εδω περα ξερουμε τι φταιει
Κι αν η συγκαληψη εχει γινει βιτσιο και το μποτοξ ασπιδα
Κι αν δεν γινει ποτε τελικα το δικο σου και δεν πεις ενα «μεγαλο αντε γαμησου»
Κι αν ο κοσμος συνεχισει να γυρναει τελκα τελειες στροφες αερινες και κρυες;
Τοτε γιατιι;;
Γιατι ρε;
Καθε μερα στο λεωφορειο
Οταν καθεσαι με την τσαντα αγκαλια
Και τα ποδια σταυροποδι
Αισθανεσαι πως κατι πρεπει να γινει
Αλλα τι;
ε;
τι;

milk concerts & poets

ποίηση-μίξη-απαγγελία-σκηνοθεσία:κάπα πόετ
μουσική:green was greener
κάμερα:χριστινα μπακέα,κάπα πόετ,δημήτρης σιφάκης

milk concerts & poets