Η ΝΥΧΤΑ ΣΧΙΖΕΤΑΙ ΣΤΑ ΔΥΟ
ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΨΙΑ ΜΙΑΣ ΤΟΥΣ ΑΝΑΣΑΣ
ΚΑΘΕ ΔΕΝΤΡΟ ΠΟΥ ΚΟΥΝΙΕΤΑΙ
ΑΠΟΨΕ ΚΡΥΒΕΙ ΘΑΝΑΤΟ
ΚΑΘΕ ΘΑΜΝΟΣ ΠΟΥ ΑΝΑΣΑΙΝΕΙ
ΑΠΟΨΕ ΚΡΥΒΕΙ ΘΑΝΑΤΟ
ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΟΛΟΓΙΟΜΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ
ΜΑΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΕΙ
ΑΝ ΚΛΕΙΣΕΙΣ ΤΑ  ΜΑΤΙΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΤΑ ΝΟΙΩΣΕΙΣ
ΘΑ ΝΟΙΩΣΕΙΣ ΤΑ ΝΥΧΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΛΑΙΜΟ  ΜΑΣ
ΝΑ ΤΟΝ ΞΕΣΚΙΖΟΥΝ ΜΕ ΜΑΝΙΑ
ΝΑ ΕΚΣΤΑΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΣΤΑΓΟΝΑ ΑΙΜΑΤΟΣ
ΝΑ ΜΑΣ ΞΕΡΙΖΩΝΟΥΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ
ΕΦΙΑΛΤΗΣ…
ΟΧΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΥΚΕΣ
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΣΟΥ
ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΝΙΕΡΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ
ΠΑΡΑΦΥΛΑΝΕ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ
ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΟΥ ΛΑΘΟΣ ΚΙΝΗΣΗ

-ΜΗΝ ΠΑΜΕ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΦΟΒΑΜΑΙ
ΕΙΠΕ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΕΙΧΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΔΡΟΜΑΚΙ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ.
-ΤΙ ΦΟΒΑΣΑΙ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ? ΠΑΜΕ, ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΑΠΟ ΕΔΩ ΠΕΡΝΑΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ
ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΜΕ ΜΙΑ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ ΔΟΣΗ ΕΙΡΩΝΕΙΑΣ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ.
-ΚΑΛΑ ΠΑΜΕ. ΑΛΛΑ ΑΝ ΜΑΣ ΒΙΑΣΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΗΝ ΜΑΘΕΥΤΕΙ ΠΑΡΑΕΞΩ
ΕΙΠΕ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΕΤΑΞΥ ΣΟΒΑΡΟΥ ΚΑΙ ΑΣΤΕΙΟΥ
ΚΑΙ ΤΡΑΒΗΞΑΝ ΠΡΟΣ ΕΚΕΙ. ΗΤΑΝ ΦΙΛΟΙ ΑΠΟ ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ. Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΗΤΑΝ 22 ΧΡΟΝΩΝ, ΓΕΡΟΔΕΜΕΝΟΣ, ΜΕ ΞΑΝΘΑ ΣΓΟΥΡΑ ΜΑΛΛΙΑ ΚΑΙ ΤΡΟΜΕΡΑ ΦΟΒΗΤΣΙΑΡΗΣ. Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΛΙ ΗΤΑΝ 21 ΠΙΟ ΜΙΚΡΟΚΑΜΩΜΕΝΟΣ, ΜΕ ΜΙΑ ΧΩΡΙΣΤΡΑ ΠΟΥ ΘΥΜΙΖΕ ΤΟΝ ΑΔΟΛΦΟ. «ΤΟ ΜΟΥΣΤΑΚΙ ΣΟΥ ΛΕΙΠΕΙ» ΤΟΥ ΦΩΝΑΖΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΓΙΑ ΠΛΑΚΑ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΝΕΥΡΙΑΖΕ, ΑΛΛΑ ΜΕΤΑ ΚΡΥΦΟΓΕΛΟΥΣΕ. ΤΟΥ ΑΡΕΣΕ ΝΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΕΥΡΙΚΟΣ.
ΚΑΘΩΣ ΠΡΟΧΩΡΟΥΣΑΝ ΕΝΑ ΔΡΟΣΕΡΟ ΑΕΡΑΚΙ ΕΚΑΝΕ ΤΑ ΦΥΛΛΑ ΤΩΝ ΔΕΝΤΡΩΝ ΝΑ ΧΟΡΕΥΟΥΝ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΑΡΧΟ, ΡΥΘΜΙΚΟ ΧΟΡΟ. Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΕ. ΦΟΒΟΤΑΝ ΑΛΛΑ ΝΤΡΕΠΟΤΑΝ ΝΑ ΤΟ ΠΕΙ ΞΑΝΑ. ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΡΟΜΑΚΙ ΤΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΣΕ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ ΑΠΟ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ. ΗΤΑΝ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΝΟΜΙΖΕΣ ΠΩΣ ΠΕΡΝΟΥΣΕΣ ΑΠΟ ΔΑΣΟΣ.
ΕΝΑΣ ΓΝΩΡΙΜΟΣ ΗΧΟΣ ΣΠΑΕΙ ΤΗ ΣΙΩΠΗ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ.
-ΑΚΟΥΣΕΣ ΚΑΤΙ? ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΕΤΣΙ?
-ΕΚΛΑΣΑ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ. ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΞΑΝΑΚΟΥΣΕΙ ΚΛΑΝΙΑ?
-ΜΕ ΤΡΟΜΑΞΕΣ ΡΕ ΜΟΥΝΙ. ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΤΗΝ ΤΥΦΛΑ ΜΟΥ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΓΑΜΟΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΜΕ ΕΦΕΡΕΣ.
ΣΥΝΕΧΙΣΑΝ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΟΥΝ, ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΜΕ ΠΙΟ ΒΙΑΣΤΙΚΟ ΒΗΜΑ. ΕΙΧΕ ΑΓΩΝΑ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΚΑΙ ΙΣΑ ΠΟΥ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΑΝ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΝ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΔΟΥΝ.
ΕΙΚΟΣΙ ΜΕΤΡΑ ΤΟΥΣ ΧΩΡΙΖΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΔΡΟΜΟ ΩΣΠΟΥ ΕΝΑΣ ΑΠΑΙΣΙΟΣ ΘΟΡΥΒΟΣ ΤΟΥΣ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ.
-ΑΡΡΡΡΡΧΧΧΧΧΧ…     ΦΦΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ…
ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΣΑΝ ΓΑΤΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΛΕΙΣΜΕΝΗ ΣΕ ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΟ ΚΑΙ ΧΤΥΠΙΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ ΟΥΡΛΙΑΖΟΝΤΑΣ, ΔΕΜΕΝΗ ΜΕ ΖΟΥΡΛΟΜΑΝΔΥΑ.
-ΤΙ ΣΤΟ (Μ)ΠΟΥΤΣΟ ΕΚΑΝΕ ΕΤΣΙ?
ΨΙΘΥΡΙΣΕ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΕΣΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΟΒΟ.
-ΜΑΛΑΚΑ, ΟΠΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΓΥΡΝΑΜΕ ΠΙΣΩ.
ΣΥΝΕΧΙΣΕ.
-ΚΑΤΣΕ ΡΕ ΧΕΣΤΗ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΙ ΕΙΝΑΙ. ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΝΑ ΓΑΤΑΚΙ.
ΕΙΠΕ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΡΟΣΠΟΙΟΥΜΕΝΟΣ ΤΟΝ ΨΥΧΡΑΙΜΟ.
Ο ΑΠΑΙΣΙΟΣ ΑΥΤΟΣ ΗΧΟΣ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΕΝΑ ΣΤΕΝΟ ΣΟΚΑΚΙ, ΓΥΡΩ ΣΤΑ ΠΕΝΤΕ ΜΕΤΡΑ ΔΕΞΙΑ ΤΟΥΣ, ΠΟΥ ΣΥΝΔΕΟΤΑΝ ΜΕ ΤΟ ΔΡΟΜΑΚΙ ΠΟΥ ΔΙΕΣΧΙΖΑΝ.
Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΠΛΗΣΙΑΣΕΙ ΑΛΛΑ ΠΑΓΩΣΕ ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΣΕ ΞΑΝΑ ΤΟ ΚΤΗΝΩΔΕΣ ΟΥΡΛΙΑΧΤΟ ΤΟΥ ΑΠΑΙΣΙΟΥ ΖΩΟΥ. ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΣΑΝ ΝΑ ΗΛΘΕ ΑΠΟ ΤΑ ΒΑΘΗ ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΗΣ, ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΕΝΟΣ ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΥ ΠΟΥ ΒΑΣΑΝΙΖΟΤΑΝ ΓΙΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ. Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΚΑΝΕ ΔΥΟ ΒΗΜΑΤΑ ΠΙΣΩ.  ΣΤΑΘΗΚΕ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ. ΠΟΛΥ ΘΑ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΤΟΥ ΕΣΦΙΓΓΕ ΤΟ ΧΕΡΙ. ΕΤΡΕΜΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ. ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΕΝΟΙΩΘΑΝ, ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΙΧΑΝ ΚΟΠΕΙ.
ΕΝΑΣ ΗΧΟΣ ΣΑΝ ΚΑΤΙ ΝΑ ΣΕΡΝΕΤΑΙ ΤΟΥΣ ΕΚΟΨΕ ΤΟ ΑΙΜΑ. ΤΩΡΑ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΑΝΑΣΑΙΝΑΝ. ΤΟ ΣΥΡΣΙΜΟ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ. ΕΝΑ ΑΙΣΧΡΟ ΠΛΑΣΜΑ, ΚΟΝΤΑ ΔΥΟ ΜΕΤΡA ΣΕ ΥΨΟΣ, ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΣΟΚΑΚΙ. ΕΙΧΕ ΜΕΓΑΛΑ ΓΑΤΗΣΙΑ ΠΟΔΙΑ ΠΟΥ ΕΝΩΝΟΝΤΑΝ ΜΕ ΕΝΑ ΕΠΙΣΗΣ ΑΦΥΣΙΚΑ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΡΜΟ ΠΟΥ ΕΜΟΙΑΖΕ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΑΛΛΑ  ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΜΕΝΟ ΚΑΙ ΚΑΜΠΟΥΡΙΑΣΤΟ. ΕΙΧΕ ΔΥΟ ΑΠΑΙΣΙΑ ΜΑΚΡΙΑ ΓΑΤΗΣΙΑ ΧΕΡΙΑ, ΜΕ ΦΟΥΣΚΩΜΕΝΟΥΣ ΜΥΕΣ ΚΑΙ ΜΑΚΡΙΑ ΝΥΧΙΑ, ΠΟΥ ΕΞΕΙΧΑΝ ΣΑΝ ΞΥΡΑΦΙΑ. ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΕΝΑ ΦΡΙΚΙΑΣΤΙΚΟ ΚΕΦΑΛΙ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΓΑΤΑΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΔΥΟ ΣΟΥΒΛΕΡΑ ΔΟΝΤΙΑ ΚΑΙ ΑΠΑΙΣΙΑ ΠΕΤΑΧΤΑ ΑΦΤΙΑ.
ΟΙ ΔΥΟ ΦΙΛΟΙ ΕΣΤΕΚΑΝ ΚΑΙ ΚΟΙΤΟΥΣΑΝ ΤΟ ΜΑΚΑΒΡΙΟ ΤΕΡΑΣ ΣΑΝ ΑΠΟΒΛΑΚΩΜΕΝΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΠΟΥ ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΣΟΝΤΑ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΟΥΝ. ΕΤΡΙΒΑΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΠΙΖΟΝΤΑΣ ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΣΕΙ Η ΟΡΑΣΗ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΤΟΥΣ ΑΠΕΙΛΟΥΣΕ. ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΣΥΝΕΒΗ ΠΟΤΕ. ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΞΕΠΕΤΑΓΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΟΚΑΚΙ ΑΛΛΑ ΤΡΙΑ ΤΕΡΑΤΑ ΣΧΕΔΟΝ ΙΔΙΑ ΜΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ.
Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΦΟΥ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΝΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΗΝ ΑΠΕΙΛΗ ΠΟΥ ΣΤΕΚΟΝΤΑΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥΣ ΑΡΠΑΖΕΙ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΧΕΡΙ ΚΑΙ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΤΡΕΧΟΥΝ ΜΑΝΙΑΣΜΕΝΑ ΣΑΝ ΠΑΡΘΕΝΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΞΕΦΥΓΟΥΝ ΑΠΟ ΔΙΑΚΟΣΙΟΥΣ ΙΣΟΒΙΤΕΣ. ΤΑ ΜΟΧΘΗΡΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΤΡΟΦΗ ΤΟΥΣ ΝΑ ΦΕΥΓΕΙ ΑΦΗΝΙΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΥΝΗΓΑΝΕ ΟΥΡΛΙΑΖΟΝΤΑΣ, ΜΕ ΑΤΣΑΛΑ ΜΕΓΑΛΑ ΒΗΜΑΤΑ. Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΗΤΑΝ ΠΡΩΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΕ ΑΠΟ ΠΙΣΩ ΕΧΟΝΤΑΣ HΔΗ ΛΑΧΑΝΙΑΣΕΙ. ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΕΙ ΠΙΣΩ ΓΥΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ ΜΗ ΣΤΑΜΑΤΩΝΤΑΣ ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΤΡΕΧΕΙ. ΤΟΤΕ ΑΝΤΙΚΡΙΣΕ ΕΝΑ ΤΕΡΑΣ ΝΑ ΠΗΔΑΕΙ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΓΕΙΩΝΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΤΟΥ ΓΡΑΠΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟΥ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΜΕ ΤΑ ΝΥΧΙΑ ΤΟΥ. ΕΚΕΙΝΟΣ ΣΩΡΙΑΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ΒΓΑΖΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΠΝΙΧΤΗ ΚΡΑΥΓΗ. ΤΑ ΟΥΡΛΙΑΧΤΑ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΘΩΣ ΤΟΥ ΞΕΣΚΙΖΑΝ ΤΙΣ ΣΑΡΚΕΣ ΓΙΝΟΤΑΝ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ, ΩΣΠΟΥ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ ΤΕΛΕΙΩΣ. Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙ.
ΕΤΡΕΧΕ ΜΑΝΙΑΣΜΕΝΑ ΚΛΑΙΓΟΝΤΑΣ. ΗΞΕΡΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΤΟΝ ΦΙΛΟ ΤΟΥ. ΒΛΑΣΤΗΜΟΥΣΕ ΤΗΝ ΩΡΑ ΚΑΙ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟ ΤΟ ΔΡΟΜΑΚΙ. ΟΤΑΝ ΕΦΤΑΣΕ ΣΤΟΝ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΔΡΟΜΟ ΣΕ ΕΝΑ ΞΕΦΩΤΟ ΚΟΝΤΟΣΤΑΘΗΚΕ. ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΟΤΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΕ ΠΙΑ, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΥΨΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ. ΗΤΑΝ ΦΙΛΟΙ ΑΔΕΛΦΙΚΟΙ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΣΤΙΓΜΗ, ΟΛΑ ΠΗΓΑΝ ΚΑΤΑ ΔΙΑΟΛΟΥ. ΗΤΑΝ ΛΕΣ ΚΑΙ ΑΝΟΙΞΕ Η ΚΟΛΑΣΗ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΗΚΑΝ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΣΑΡΚΑ ΚΑΙ ΑΙΜΑ.
ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΤΟ ΤΡΕΞΙΜΟ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ. ΕΚΑΝΕ ΕΝΑ ΜΠΑΝΙΟ ΚΑΙ ΕΠΕΣΕ ΓΙΑ ΥΠΝΟ. «ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΟΙ ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΜΑΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΟΤΑΝ ΕΧΕΙ Ο ΔΙΑΟΛΟΣ ΚΕΦΙΑ» ΑΥΤΟ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΙ ΚΟΙΜΗΘΗΚΕ.
ΔΕΝ ΕΙΠΕ ΛΕΞΗ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ. ΗΞΕΡΕ ΟΤΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΙΣΤΕΥΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ, ΟΥΤΕ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΠΟΥ ΤΟΝ ΑΝΕΚΡΙΝΑΝ ΕΠΙΜΟΝΑ, ΟΥΤΕ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΤΡΑΒΟΛΟΓΟΥΣΕ ΣΤΟ ΤΜΗΜΑ ΩΣ ΥΠΟΠΤΟ, ΟΥΤΕ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΠΟΥ ΤΟΝ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΟ.

Γιώργος

*από το βιβλίο του κώλου