Όλες οι δημοσιεύσεις από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΟ ΚΟΛΟ

Διαδικτιακές μη κερδοσκοπικες ανένταχτες εκδόσεις

«YOU KNOW YOU ARE RIGHT» Μια μικρή αναφορά στη ζωή τoυ Kurt Cobain…

Ο Kurt Cobain γεννήθηκε στις 20 Φλεβάρη του 1967 στο Aberdeen της Washington. Σύντομα απέκτησε και μία αδελφή. Οι γονείς τους όμως δεν είχαν και τον πιο ευτυχισμένο γάμο και χωρίζουν ενώ ο Kurt είναι οχτώ χρονών. Η ζωή του επηρεάστηκε πολύ από το διαζύγιο των γονιών του, καθ’ όλη τη σύντομη διάρκεια της. Από μικρός είχε πολύ καλές σχέσεις με τη rock μουσική, ακούγοντας τους δίσκους των γονιών του. Στην αρχή Beatles και αργότερα Zeppelin, Kiss, Aerosmith… αργότερα γνώρισε και το punk… Ο κόσμος γύρω του πίστευε πως ήταν τρελός ή έστω αλλόκοτος. Είχε φανταστικούς φίλους και ήταν αρκετά μοναχικό παιδί. Στα μαθητικά του χρόνια δεν του άρεσαν τα κορίτσια του σχολείου του, τα θεωρούσε άσχημα. Όμως αυτό το γεγονός, σε συνδυασμό με την φιλία του με gay άτομα της περιοχής, του έφεραν μπλεξίματα με τους γύρω του και πολλές φορές… ξύλο. Του έβγαλαν το όνομα και εκείνος τους έγραψε όλους στα αρχίδια του ακόμα περισσότερο αφού θεωρούσε πως οι κάτοικοι του Aberdeen νοιαζόταν μόνο για το κόψιμο των ξύλων. Για αντίδραση έγραφε συνθήματα στους τοίχους υπέρ των gay με αποτέλεσμα να τον τσακώσουν και να φάει πρόστιμο. Στην εφηβεία του, όταν ανακάλυψε τους Melvins, δεν σταμάτησε να τους ακολουθεί σε συναυλίες αλλά και στις πρόβες τους παρατηρώντας τους με θρησκευτική ευλάβεια. H γνωριμία του με τον Krist Novoselic, που είχε παρατήσει το σχολείο για το ψάρεμα, έγινε μέσο των Melvins. Όταν ο Kurt είδε στο Seattle live τους Black Flag, έχασε την Παναγία του… ήθελε να φτιάξει δικιά του μπάντα… Στο σχολείο ο Kurt δεν τα πήγαινε καλά και όταν αποφάσισε να το παρατήσει λίγο καιρό αργότερα η μάνα του τον έδιωξε από το σπίτι. Εκείνη την περίοδο κοιμόταν σε σπίτια φίλων και όταν δεν είχε που να κοιμηθεί πήγαινε κάτω από μια γέφυρα του ποταμού Wishkah (from the muddy banks of the Wishkah) . Από αυτή την εμπειρία βγήκε και το τραγούδι “something in the way”. Ο Kurt στα 14 είχε αποκτήσει την πρώτη του κιθάρα και οι επιρροές του ήταν τι άλλο από punk! Κάποια στιγμή έδωσε στον Krist ένα demo που είχε ηχογραφήσει με την παλιά του μπάντα και ύστερα από ψήσιμο τον έπεισε να παίξουν μαζί. Μαζί τους ήταν συνήθως και κάποιο μέλος των Melvins. Αργότερα συνεργάστηκαν με τον Chad Channing. Ο Kurt κιθάρα και φωνή, ο Krist στο μπάσο και o Chad στα drums. Με αυτή τη σύνθεση κυκλοφόρησε το πρώτο album των Nirvana από τη Sub Pop με τίτλο “Bleach”. Ήταν 1989. Αργότερα ο Chad θα αντικατασταθεί από τον Dave Grohl. Το 1991 κυκλοφορεί το “Nevermind” από την Geffen και η συνέχεια για τους Nirvana είναι λίγο έως πολύ γνωστή σε όλους… εκατομμύρια πωλήσεις και μια δημοσιότητα που τσακίζει κυριολεκτικά τον Cobain. Το τραγούδι “smells like teen spirit” γίνεται ύμνος… Στις αρχές του 1993 κυκλοφορεί και το “In Utero” που και πάλι είχε μεγάλη επιτυχία. Το MTV τους προώθησε αρκετά και τον Νοέμβρη του 93 ηχογραφήθηκε και βιντεοσκοπήθηκε το ακουστικό album των Nirvana (unplugged).

Μεταθανάτια κυκλοφόρησαν με το κιλό cd των Nirvana με συλλογές, διάφορες ηχογραφήσεις καθώς και ανέκδοτα τραγούδια του Cobain. Οι συναυλίες τους, στις οποίες γινόταν χαμός, συνήθιζαν να τέλειωναν με τα μέλη των Nirvana να κομματιάζουν τον εξοπλισμό τους, ειδικά ο Kurt ο οποίος διέλυε από την κιθάρα του μέχρι τους ενισχυτές. Ενδιαφέρον είναι και ένα video από μια συναυλία όπου ενώ παίζουν το “love buzz” ο Kurt κάνει μια βουτιά στο κοινό. Ένας μαλάκας (κάτι σαν τραμπουκόsecurity) τον τραβάει πίσω στη σκηνή αρπάζοντας τον απ’ τα μαλλιά! Ο Kurt τον χτυπάει με τη κιθάρα στο κεφάλι και εκείνος τον άρχισε στα μπουκέτα… χαμός…

Πάντως οι συναυλίες τους προσέφεραν μοναδικό θέαμα και η ενέργεια που μετέδιδαν στο κοινό πρεπει να ήταν σπάνια. Υπάρχει πλούσιο υλικό από συναυλίες, καθώς και αρκετά video-clips. Ο Kurt Cobain από μικρός είχε και μια σχέση με τα ναρκωτικά που όσο μεγάλωνε γινόταν όλο και πιο δυνατή. Η προσπάθεια για αποτοξίνωση ήταν μάταια. Όπως λέει ο ίδιος υπέφερε πολύ από πόνους στην κοιλιά του και η ηρωίνη τον ανακούφιζε. Το 1992 ο Kurt θα παντρευτεί την Courtney Love στην Χαβάη. Η κόρη τους γεννιέται εθισμένη στην ηρωίνη λόγο της μητέρας που έκανε χρήση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Η Courtney όσο αγαπήθηκε από τον Kurt άλλο τόσο μισήθηκε από τους οπαδούς των Nirvana… και την αγαπούσε πολύ! Κατηγορήθηκε ότι τον χρησιμοποίησε για όφελος του συγκροτήματος της, “Hole” και οι πιο σκληροπυρηνικοί την κατηγόρησαν ακόμα και για δολοφονία! Εγώ προσωπικά δεν ήμουν εκεί και δεν ξέρω τι έγινε… Ήταν Μάρτης του 94 και ο Kurt βρισκόταν στην Ρώμη αναίσθητος από υπερβολική δόση. Τον βρήκε το πρωί η Courtney η οποία έκανε αργότερα λόγο για απόπειρα… Νοσηλεύτηκε σε νοσοκομείο για πέντε μέρες και μετά επέστρεψε στο Seattle. Τον ίδιο μήνα η αστυνομία έλαβε μια κλήση από τη σύζυγο του Kurt. Έλεγε πως έχει κλειδωθεί σε ένα δωμάτιο με χάπια και ένα όπλο και θέλει να αυτοκτονήσει. Όταν πήγε η αστυνομία σπίτι, ο Kurt είπε πως κρυβόταν από την Courtney και πως δεν ήθελε να αυτοκτονήσει! Στη συνέχεια εκείνη αποφάσισε μαζί με μια επιτροπή, να τον βάλουν σε πρόγραμμα αποτοξίνωσης στην California. Ο Krist ήταν ενάντια σε μια τέτοια κίνηση αλλά ο Kurt συμφώνησε. Ο Cobain μία μέρα αφού μπήκε στο κέντρο, το έσκασε και πήγε στο Seattle. Κανείς δεν ήξερε που ήταν. Το μυστήριο λύθηκε στις 8 Απριλίου 1994 από έναν ηλεκτρολόγο που πήγε για ένα σύστημα ασφαλείας στο σπίτι του Kurt στη λίμνη Ουάσιγκτον. Το άψυχο κορμί του βρέθηκε με ένα τραύμα στο κεφάλι και ένα τουφέκι δίπλα. Είχε πάρει και αρκετά ναρκωτικά, σε σημείο που κάποιοι ισχυρίζονται ότι δεν θα μπορούσε να τραβήξει ο ίδιος τη σκανδάλη… βρέθηκε και ένα γράμμα που πάλι αμφισβητείται η αυθεντικότητα του. Εκτιμάτε πως πέθανε στις 5 Απριλίου του 1994. Στις 10 Απριλίου έγινε μια ολονυκτία στη μνήμη του, στο Seattle. Συγκεντρώθηκαν χιλιάδες άτομα. Γνώρισα πριν 3 χρόνια έναν απ’ αυτούς και μου είπε για τον κόσμο που ήταν μαζεμένος και για την Courtney και τo λόγο της. Θα μου έλεγε κι άλλα αν δεν ήταν μεθυσμένος όταν μιλήσαμε… Ο Cobain αγαπήθηκε αλλά και μισήθηκε από πολλούς. Άκουσα μεταλάδες να λένε πως δεν θα άκουγαν Nirvana, ακόμα και να τους πληρώνανε! Μου θυμίζει την επίθεση του Έλληνα συνθέτη Μίκη Μάους, ενάντια στη rock μουσική, επειδή πέφτανε οι πωλήσεις του. Όσοι γουστάρουνε ας τους ακούσουν. O Kurt δεν ήθελε ποτέ μεγαλεία ούτε να τον ακούσει κανείς με το ζόρι. Δεν ευθύνεται αυτός για την υπερβολική δημοσιότητα της μουσικής του, ούτε για την θεοποίηση της μορφής του. Μέχρι και το ημερολόγιο του βγήκε προς πώληση… ντροπή! Οι Nirvana στη σύντομη διάρκεια της ζωής τους έφεραν επανάσταση στη μουσική και αυτό δεν αλλάζει. O Kurt έφυγε αφήνοντας πίσω του έναν ανεκτίμητο μουσικό θησαυρό… όσοι έχουν νοιώσει τα τραγούδια του καταλαβαίνουν καλύτερα… ας αναπαυθεί εν ειρήνη

Γιώργος * από το δεύτερο τεύχος του περιοδικού

«Άνευ Αρχής»

Κουλουριασμένη η σκέψη μυρίζει σήψη στη γωνία,
λυποψυχεί η εφηβεία που γαλουχείται απ’ αγωνία
αν θα τρεκλίσει εις στην πλατεία, στις συνοικίες τις παλιές…
Σάπισε η καραμέλα με αμπαλάζ «Η Κοινωνία»,
μα τι ωραία επωνυμία για χρωστικά και πλαστικές ουσίες
όπου υποβόσκουν αφεντικά και αδηφάγες εξουσίες….
Και μας νοστάλγησε ο Νοέμβρης με την πεσμένη του τη πύλη,
ν’ αναρωτιούνται κάποιοι φίλοι,
ότι είναι άνευ σημασίας το τότε «Άξιον Εστί»…
Δρόμοι που ωρίονται και κλαίνε, αποσυντίθετο και λένε,
πως ήταν έξι του Δεκέμβρη όταν το παιδί ανέβει
από ψηλά για να μας δεί…
Με τις σπασμένες σας βιτρίνες θρυμματίστηκαν και οι μνήμες ,
κι ο τρόμος γύρισε σε στάχτη τη νεκροστόλιστη ελάτη
με μια φρουρά για να φυλάει τη τέφρα που’χει για κορμί…
Και όλοι τους κατηγορούνε εσένα όπου κι αν σε βρούνε,
πως είσαι δα ένα ρεμάλι που γκρέμισες το κόσμο πάλι,
φίλε μου όπως κι αν σε λεν…
Μια ασυμβίβαστη ροχάλα, σωστό πορτρέτο για κρεμάλα,
ο ξενιστής της αναρχίας, ο θεριστής της ταξικής τους ησυχίας,
μα άστους να κλαίν…

(2009)  Vex

ΦΤΑΙΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΘΥΜΑ

Είναι κάποιες στιγμές που ακούγοντας ερωτήσεις και σκέψεις του στυλ «πάντα αναρωτιόμουν για πιο λόγο γίνεται η πορεία του πολυτεχνείου» η του στυλ «5-10 κωλόπαιδα κλείνουν το δρόμο, επιτρέπεται?» αναρωτιέσαι τελικά φταίει ο θύτης η το θύμα?

Σε θέλουν να είσαι έτσι – χωρίς προσωπική κρίση – χωρίς πρωτοβουλία – να μην μπορείς να εκθέσεις καμία άποψη διαφορετική, κανένα όχι, κανένα δεν θέλω…είναι δεδομένο ότι αυτό τους βολεύει…

Εσύ όμως τι κάνεις?
Τι είναι τελικά η ζωή?

Φαΐ – Κακά – Σεξ – Καλοπέραση και τέλος…?
Γι’ αυτό είμαστε πάνω σ’ αυτόν τον πλανήτη? Δηλαδή όλο αυτό το μυαλό που θεωρητικά είναι αυτό που μας κάνει διάφορους από τα υπόλοιπα ζώα…

Φταίει και το θύμα λοιπόν…γιατί αν έλεγες ότι σε λένε Χ – είσαι ένας ξεχωριστός άνθρωπος με τα δικά του ιδανικά – τα δικά του θέλω – τα όχι του –τις απόψεις του – τα λάθη του – τα κολλήματα του…ε τότε νομίζω ότι και οι θύτες σου δεν θα εύρισκαν τόσο πρόσφορο έδαφος να κάνουν του κεφαλιού τους. Σίγουρα θα έψαχναν να βρουν λύση και σε αυτό αλλά όπως και να έχει δεν θα έκανες την ζωή τους τόσο εύκολη όσο τώρα.
Γιατί τώρα βρίσκουν τον δρόμο εύκολα…πατάνε πάνω στην άγνοια-στην αδιαφορία-στην παθητικότητα-και κάνουν πραγματικά ότι θέλουν. Σου δίνουν την εντύπωση ότι φροντίζουν για σένα ότι δεν χρειάζεται να κάνεις πολύπλοκες σκέψεις αλλά να κοιτάς να περνάς καλά και τίποτα παραπάνω. Και εσύ το κάνεις και κάθεσαι στην πολυθρόνα απαθής και η μόνη αντίδραση είναι που και που να τους βρίσεις έτσι για να νιώσεις ότι και εσύ είσαι αντίθετος αλλά δεν μπορείς να κάνεις κάτι ουσιαστικό και αυτό το πιστεύεις και δεν σε ενδιαφέρει να μπεις στην διαδικασία να ψάξεις τελικά αν μπορείς να κάνεις κάτι πιο δραστήριο-πιο ενεργητικό.

Φταίει λοιπόν και το θύμα. Εννοείται πως πάντα ο θύτης είναι ο πρώτος φταίχτης αλλά…
Γιατί να είσαι μια ζωή το θύμα? Και μην μου πεις πως δεν το βλέπεις…

Είμαι και εγώ ένα θύμα που φταίει. Ξέρω πώς να μιλάω σε θύματα…

<< Dream on…>>

OTTO

…ΗΡΘΑΝ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ Η ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ

Χριστούγεννα – φωτάκια – δεντράκια – καμπανούλες – στολισμένοι δρόμοι –και όλοι είναι χαρούμενοι και όλοι είναι ευδιάθετοι και ευχές και δώρα και τα μαγαζιά γεμάτα και κάλαντα και μπαίνει και ο καινούργιος χρόνος γεμάτος υποσχέσεις και βεγγαλικά και πυροτεχνήματα και άλλες καινούργιες ευχές και να τα μπουκάλια να ανοίγουν στα μαγαζιά…
Λες και κάτι άλλαξε και όμως ακόμη μετράς τα χρήματα στο πορτοφόλι ένα ένα – ο γιος σου πάλι δεν  βρήκε κάποια θέση εργασίας – ο άντρας σου θα γυρίσει σπίτι στις 7 και μετά θα πάει να κάνει ιδιαίτερα στη κόρη του γείτονα γυρίζοντας σπίτι για ύπνο – Τίποτα δεν άλλαξε και ούτε και θα αλλάξει αφού εσύ δεν  αλλάζεις μυαλά.
Καλές γιορτές λοιπόν…

OTTO

Ένας πιτσιρίκος της TV (τεύχος#7)

Ουφ. Βαρέθηκα όλη μέρα στο κομπιούτερ, πόνεσαν τα μάτια μου, πάω να κάνω λίγο παρέα στη μαμά που βλέπει τηλεόραση.

<<Τον έλεγχο των βουλευτών, κυρίως από πλευράς ΝΔ και ΛΑΟΣ για τη στάση της Αρχής σε σχέση με την λειτουργία των καμερών παρακολούθησης, δέχτηκε στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής ο πρόεδρος της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα κ….>>

δηλαδή πάει το big brother – το fame story- τώρα θα παίζουμε όλοι στην τηλεόραση.

Μαμά πότε θα μας δείξει εμάς? Να βάλω το καινούργιο παλτό που μου πήρες να το δούνε όλοι!!

Η μαμά με στραβοκοιτάζει αλλά δεν μιλάει…πρέπει να ετοιμαστώ, να μην εμφανιστώ στην τηλεόραση όπως να’ ναι

<<Τη μνήμη του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου, που δολοφονήθηκε ακριβώς ένα χρόνο πριν στα Εξάρχεια από πυρά ειδικού φρουρού, τίμησαν η οικογένεια και οι φίλοι του άτυχου μαθητή στο μνημόσυνο που τελέστηκε στο νεκροταφείο του Παλαιού Φαλήρου. Επί ποδός η αστυνομία.>>.

Ειδικός Φρουρός = Αστυνομία, άτυχος = νεκρός ,τυχερός = μόνο ο Γκαστονε.

-ΜΑΜΑΑαα, νομίζω ότι κινδυνεύω…

Η μαμά με κοιτάζει συμπονετικά στα μάτια και ένα δάκρυ ξεχωρίζει να κυλαει στο μάγουλο της.

Μάλλον πρέπει να κρατάω αποστάσεις από αυτούς τους αστυνομικούς. ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί!

<<Η κυβέρνηση ξεκαθάρισε την Παρασκευή ότι δεν θα επιτρέψει βίαια επεισόδια, καταστροφές και παρανομία. Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοΐδης χαρακτήρισε τη δολοφονία του 15χρονου μαθητή «αποτρόπαιο γεγονός για μια δημοκρατική χώρα» και «περιστατικό ακραίας αστυνομικής αυθαιρεσίας».>>

χμμμ…δλδ κάποιες φορές όλες αυτές οι αυθαιρεσίες και οι καταστροφές επιτρέπονται?

<<κ. Χρυσοχοΐδης επαναλαμβάνει ότι οι προληπτικές προσαγωγές στη διάρκεια των εκδηλώσεων του προηγούμενου Σαββατοκύριακου ήταν «νόμιμες» και «έσωσαν την Αθήνα από σοβαρά επεισόδι>>

-προληπτική προαγωγή δηλαδή  όπως λέμε προληπτική ένεση?

-καμία απάντηση από τη μαμά…μάλλον κάπως έτσι θα’ ναι τα πράγματα. Καλή είναι η πρόληψη!

<<Για την στρατηγική των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν ενημέρωσε τους Μπράουν, Σαρκοζί και Μεντβέντεφ ο Μπαράκ Ομπάμα, η οποία προβλέπει αποστολή περίπου 30.000 επιπλέον στρατιωτών στην ασιατική χώρα σε διάστημα 12 με 18 μηνών…>>

καλοπερνάνε αυτοί οι Αμερικανοί στρατιώτες. Σε όλον τον κόσμο τους στέλνουν. Και εγώ δεν έχω πάει ακόμη ούτε στο χωριό στην Καρδίτσα!

ΟΤΤΟ

Για γέλια & (καμιά φορά) για κλάματα vol.1

Αντρέας ναρκωτικά (stcrew) Επισκεφθείτε εδώ

Στην Ισπανία είναι τραβηγμένο το παραπάνω video, όπως γράφουν οι ίδιοι, σε κάποια τεχνολογική επίδειξη. Και ναι, οι Έλληνες κατέχουν ρεκόρ στο γέλιο όπου και να πάνε!!! Το profile τους βρίσκεται εδώ

Αγαπημένη εκπομπή με τον Αντρέα Μικρούτσικο. Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι καινούριοι… Η Ελληνική αντιγράφει εδώ με μεγάλη επιτυχεία εκπομπές του εξωτερικού. Τουλάχιστον ρίχνουμε και γέλιο εδώ!

«Ο Ψυχάκιας» by family films

Ο «Ψυχάκιας» είναι μια ταινία μικρού μήκους γυρησμένη στην Πάτρα το 2007 σε ένα βράδυ. Περιέχει βία & φαγητό. Για τα τραγούδια που χρησιμοποιήθηκαν ας μας συγχωρέσουν οι δημιουργοί τους αν δεν το εγκρίνουν. Ήταν για μη κερδοσκοπικό σκοπό ενοείτε. Ελπίζουμε να σας αρέσει.

Το τέλος της αρχής

Είναι η ζωή μια κατάρα και μια ευχή
Είναι το φως που συμπληρώνει το σκοτάδι
Είναι το βράδυ όταν ακούω μια κραυγή
Είναι ο θάνατος που μου ‘δωσε ένα χάδι

Ίσως να είμαι ένας απλός θνητός
Ίσως να είσαι και εσύ μία πληγή
Ότι κι αν είμαστε το βλέπω καθαρά
Και πάλι χώρια θα μας έβρει η αυγή

Φταίω και ‘γω που σε αγάπησα πολύ
Μα φταις και ‘συ που το σκοτάδι ψηλαφούσες
Ίσως να φταίει και εκείνη η Κυριακή
Που εξαιτίας μου ξανά αιμορραγούσες

Είναι και αυτοί που μας χωρίζουν τις καρδιές
Είναι σαν φίδια που όλο γλύφουν τις πληγές μας
Είναι κι οι λίγες οι ασήμαντες χαρές
Πάντα παράλληλα κυλάν οι διαδρομές μας

Είναι κι ο διάβολος που έστησε χορό
Μες’ το παλάτι που κρυφά σ’ αναζητούσα
Και εσύ πριγκίπισσα κρατούσες τον ορό
Σ’ ένα κρεβάτι μοναχός ψυχορραγούσα

Γιώργος Ανώνυμος

*η καταγραφή της μη-ζωής