Ένα εντεκάλεπτο ντοκιμαντέρ για τον ζωγράφο Ιωάννη Δενδρινό, γυρισμένο από τον Φίλιππο Κουτσάφτη. Ο Δενδρινός είναι αυτοδίδακτος ζωγράφος από κάποιο χωριό έξω από την Καλαμάτα και ζει τα τελευταία 30 χρόνια στην Πάρο δουλεύοντας ως οικοδόμος. Πληροφορίες από την περιγραφή ενός βίντεο που ανέβασε κάποιος φίλος και βλέποντας το, ανακάλυψα και εγώ αυτόν τον «Ωραίο» ζωγράφο! Μετά έψαξα να βρω περισσότερες πληροφορίες. Απλά δείτε το…
…
Έργα δύναμης- εμπειρίες ψυχής!
Η εικαστικός Πηνελόπη Βολτέρρα μοιάζει να καταθέτει στα έργα της, «εμπειρίες ψυχής»! Eικόνες Δύναμης, από πολλά χρόνια (απόκρυφες- ξεχασμένες) καταχωνιασμένες επίτηδες σε καλά κρυμμένα Κοσμικά «συρτάρια». Η ζωγράφος ψαχουλεύει τα «συρτάρια» της και ανασύρει από αυτά επιλεκτικά «κομμάτια» ζωής- αλήθεια ποιας ζωής… Της εδώ ή της εκεί; Όσοι είναι τυχεροί και βλέπουν αυτά τα «κομμάτια», αναθυμούνται και αυτοί, δικά τους κρυμμένα «κομμάτια», τα οποία, με τη σειρά τους, τα ανασύρουν και αυτά από τη λήθη.
Αυτό είναι το όφελος από την εικαστική εργασία της Πηνελόπης Βολτέρρα. Δύσκολο το έργο της γιατί, για τους πολλούς, είναι ευκολότερο το να μη «θυμηθούν». Δύσκολο αλλά όμορφο και ωφέλιμο! Φυσικά ούτε λόγος για την αναμφισβήτητη ικανότητα της, στο χρώμα, στο σχέδιο και στη σύνθεση. Η Πηνελόπη Βολτέρρα είναι «Διδάσκαλος» σε αυτά! Όσο για την ατμόσφαιρα που δημιουργεί, με το χρωστήρα και τα σχήματα της παλαιότερα ή με τα γλυπτά και τους όγκους αυτή τη φορά, πράγματι είναι ατμόσφαιρα «Αγγελική»!
Αυτά, είχα την τύχη βλέποντας έργα της να τα διαισθανθώ παλαιότερα. Αλλά η επιβεβαίωσή όλων, έρχεται τώρα. Βλέποντας αυτά τα Νέα- αλλά Παλαιά για εμένα Αρχέτυπα- γλυπτά έργα της Πηνελόπης Βολτέρρα, πάλι την ίδια διαπίστωση κάνω!
Επιτρέψτε μου να καταγράψω αυτό που αισθάνομαι κάπως «αλληγορικά και ποιητικά»… Η συγκεκριμένη καλλιτέχνης είναι μια «αρχαία ψυχή» που μετά από μακροχρόνια σπουδή της, πάνω στο σχήμα, το χρώμα και την σύνθεση, αλλά και μετά από σοβαρή μελέτη των υλικών έκφρασης που χρησιμοποιεί, επιλέγει να εμπλακεί σε «μάχη», σε υλικό πεδίο. Μετά από την όποια διείσδυσή της στους Ακκασικούς χώρους, μετά από μυστικές σπουδές και ύστερα από ανέκφραστες μυστηριακές τελετουργίες που της δίνουν υψηλές αισθητικές μυήσεις, αναδύεται και πάλι στο ΕΔΩ, επιστρέφοντας από τον Πλατωνικό Κόσμο των Ιδεών και των Προτύπων!
Γυρνώντας η καλλιτέχνης από την ονειρική Ατλάντια Πολιτεία, όπου, ως Ιάσονας- Αργοναύτης είχε επισκεφτεί και όπου, ως Θησέας- μαθητής θήτευσε, και αφού δραπέτευσε από τον Κοσμικό Λαβύρινθο, όπου βασίλευε το Τέρας της Λήθης, εμφανίζεται και πάλι ΕΔΩ! Αυτή τη φορά ως Ηρακλής, έτοιμη ως καλλιτέχνης- ιέρεια να τελέσει Άθλους! «Αυτό» που φέρνει μαζί της από ΕΚΕΙ που πήγε, είναι ό, τι βιωματικά κέρδισε, ό, τι έκλεψε, ή ό, τι της χαρίστηκε. «Αυτό» θέλει να το υλοποιήσει να το μορφοποίησει και να το κοινοποιήσει ΕΔΩ.
Η Γνώση που δεν κοινοποιείται «καίει» αυτόν που την ιδιοποιείται ή την κρύβει.
Η Πηνελόπη Βολτέρρα κατασκευάζει ένα φανερό υλικό Ναό όπου μέσα σε αυτόν ιερουργεί- τοποθετεί μορφές, όγκους, φόρμες, χρησιμοποιώντας ματιέρες και τονικότητες. Με οικείους σε αυτήν συμβολισμούς επιχειρεί να αφηγηθεί στους επισκέπτες- προσκυνητές τον μύθο της Γένεσης και της Δημιουργίας των Κόσμων- όχι μόνο όπως αυτή τον κατανοεί, αλλά και όπως της επιτρέπεται να αποκαλύψει. Μέσα σε αυτόν τον υλικό εικαστικό Ναό τα ανεκδιήγητα, τα ανέκφραστα, τα άυλα και τα αφανή γίνονται διήγηση, εκφράζονται, υλοποιούνται και μορφοποιούνται με την Τέχνη της Πηνελόπης Βολτέρρα.
Αυτά εκλαμβάνω και αυτά καταγράφω! Δεν είναι απαραίτητο ως καλλιτέχνης η Πηνελόπη Βολτέρρα να ερμηνεύσει η ίδια το έργο της. Ούτε είναι απαραίτητο να συμφωνεί με αυτά που εγώ διαισθάνομαι, βλέπω και κατανοώ. Άλλωστε αυτό είναι η μαγεία της Τέχνης. Ο δημιουργός καλλιτέχνης δημιουργεί αισθητικούς- νοητικούς κόσμους… Και ο φιλότεχνος παρατηρητής, ανάλογα την οπτική του, εκλαμβάνει αυτό που μπορεί και αυτό που θέλει. Δεν έχω την ψευδαίσθηση ότι με αυτό το σημείωμά μου κατανόησα και ερμήνευσα το έργο της Πηνελόπης Βολτέρρα. Θέλησα όμως να μοιραστώ μαζί της και μαζί σας αυτές τις σκέψεις μου, δείχνοντας την δική μου οπτική.
Κυρία Πηνελόπη Βολτέρρα, σας ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που, με το πρόσφατο εικαστικό έργο σας, με μυήσατε στον Κόσμο σας, μου χαρίσατε ΥΨΗΛΗ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΑΠΟΛΑΥΣΗ και με βάλατε ξανά σε παλιούς δρόμους σκέψης…
Ps.Mavro/Stavriotis – ζωγράφος.
Ο Μιχαήλ Άγγελος Βραδής και η καλλιτεχνική επιτροπή της Κερκυραϊκής Πινακοθήκης σας προσκαλούν στα εγκαίνια της έκθεσης γλυπτικής της Πηνελόπης Βολτέρρα.
Τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν την Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2015 και ώρα 19:00.
Η έκθεση θα διαρκέσει έως 30 Νοεμβρίου 2015.
Η παρουσία σας θα μας τιμήσει ιδιαίτερα.
Από τις 21 Αυγούστου (εγκαίνια στις 8μ.μ) παρουσιάζω στην Κερκυραϊκή Πινακοθήκη την πρώτη μου ατομική έκθεση ζωγραφικής, με τίτλο “Μια Διπολική Διαταραχή Των Χρωμάτων”.
Τα έργα ή καλύτερα οι σκηνές που αποτυπώνω, σε κάθε επιφάνεια, μπορούν να θεωρηθούν από κάποιους ανώριμες, μακάβριες ή αλλοπρόσαλλες. Αν ψάξεις όμως λίγο πιο βαθιά θα βρεις την αγάπη και την νοσταλγία της παιδικής αθωότητας που χάθηκε στα αζήτητα. Οι περισσότερες από αυτές τις σκηνές είναι βιώματα, είναι συναισθήματα, είναι αποτυπώματα μιας ζωής που τρέχει… Οι σκηνές αυτές θεωρώ ότι αποτελούν κομμάτια της ψυχής.
Τα έργα, που θα δείτε αυτή τη φορά, είναι κυρίως αφηγηματικά. Παρουσιάζουν ιστορίες και καταστάσεις, ανάμεικτες με συναισθήματα, σε μια προσπάθεια να ξεδιπλωθούν οι αναμνήσεις και η ψυχή πάνω σε μια επιφάνεια. Η επιφάνεια αυτή άλλοτε είναι χαρτόνι και άλλοτε καμβάς ή ξύλο.
Τα χρώματα που χρησιμοποιώ, για να καλυφθεί η κάθε επιφάνεια, είναι λάδια, ακρυλικά, μαρκαδόροι και μελάνια, που τις περισσότερες φορές, συνδυάζονται αυθόρμητα μεταξύ τους. Πολλές φορές η υλοποίηση της αρχικής ιδέας, απαιτεί “αντικείμενα” να βρίσκονται καρφωμένα, κολλημένα ή βιδωμένα πάνω στα έργα.
Τα υπόλοιπα από κοντά…
Σας περιμένω στην Κερκυραϊκή Πινακοθήκη, στην αίθουσα Τέχνης της ΕΙ.Κ.Ε.
Γιώργος Μικάλεφ / Αύγουστος 2013
Τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν την Τετάρτη 21 Αυγούστου στις 20.00 στην Κερκυραϊκή Πινακοθήκη του Μιχαήλ Άγγελου Βραδή. Η έκθεση θα διαρκέσει έως 16 Σεπτεμβρίου 2013. Η παρουσία σας θα με ευχαριστήσει ιδιαίτερα.
Ώρες επίσκεψης: Δευτέρα – Παρασκευή 9.00 – 14.00 & 18.00 – 21.00
Links
blog: http://georgemicalef.blogspot.gr/
fb:www.facebook.com/george.micalef
mail: acimoc2007@hotmail.com
…
“Ο P.S.Mavro/Stavriotis γράφει για την ζωγραφική του Γιώργου Μικάλεφ”
Ο ζωγραφικός κόσμος του Γιώργου Μικάλεφ, δεν είναι ανώδυνος…
Φλογεροί ποιητές που παραλογίζονται, εραστές που καταδιώκονται από ανέραστους, θλιμμένοι άγγελοι και αθώοι αμνοί έτυμοι να θυσιαστούν… Αποτρεπτικές και καθαρά συμβολικές οι ζωγραφικές εικόνες του Γιώργου Μικάλεφ!!!
Πληγωμένοι κομματιασμένοι ήρωες της καθημερινότητες, φλογεροί ποιητές που παραλογίζονται, εραστές – κομμάτια – που καταδιώκονται από ανέραστους και τιποτένιους, θλιμμένοι άγγελοι, αθώοι αμνοί έτοιμοι να θυσιαστούν, …παραστάσεις που μπορεί να θεωρηθούν από κάποιους… αλλοπρόσαλλες και εφιαλτικές… που υποβόσκουν όμως μόνο μέσα στους λοβοτομημένους εγκεφάλους τους…
Εγώ στους πίνακες του Γιώργου Μικάλεφ βλέπω μόνο μία αθώα παιδικότητα, τρυφερά όνειρα, ελπίδες για ανεκπλήρωτους έρωτες, προσδοκώμενες αγάπες – που ίσως να ξεπροβάλουν δειλά-δειλά μέσα από τα βάθη της καρδιάς του. Παραστάσεις καθαρά αποτρεπτικές και συμβολικές, εικόνες που σκοπό έχουν να μας καθάρουν από τις βρόμικες σκέψεις και να ξανά-ρυθμίσουν τον απορυθμισμένο συναισθηματικό κόσμο μας.
Ο ζωγραφικός κόσμος του Γιώργου Μικάλεφ δεν είναι ανώδυνος… ούτε είναι φτιαγμένος για ανυποψίαστους «δήθεν» φιλοτέχνους… Η ζωγραφική του είναι «εκ βαθέων» και απευθύνετε σε τσακισμένους, μοναχικούς και αληθινά ευαίσθητους ανθρώπους…
Τα έργα του Γ.Μ. δεν είναι κατάλληλα για ψευτό – κυριλέ – σαλόνια… ούτε τα θέματα του προσφέρονται σε αυτούς -τους τάχα «ανυποψίαστους» – που θέλουν να πιστεύουν πως θα τους συμβούν μόνο τα καλύτερα στη ζωή τους… Οι απροβλημάτιστοι και οι ανόητοι έχουν άλλες – ποιο ταιριαστές – επιλογές (για αυτούς) να κάνουν. Ας επισκεφτούν κάποια από τα πολυτελή «κορνιζάδικα» της Πόλης. Τα καθησυχαστικά «τοπία», οι γλυκανάλατες ακουαρέλες, τα νατουραλιστικά λουλουδάκια και τα «άνευ ουσίας» διακοσμητικά ανεικονικά… σίγουρα θα τους ταιριάζουν καλύτερα.
Οι αμύητοι ας φροντίσουν να σταλθούν μακριά από τη ζωγραφική του Γιώργου Μικάλεφ γιατί θα τους πονέσει. Τα θέματα του είναι οδυνηρά αιχμηρά και τρυπούν μυαλά και καρδιές. Οι ζωγραφιές του κραυγάζουν, δείχνουν, καταγγέλλουν και κατά μαρτυρούν… όσο για την τεχνική του και αυτή είναι γνήσια – ανεπιτήδευτη – αυθόρμητη, σχεδόν πρωτόγονη, γι’ αυτό η ζωγραφική έκφραση αυτού του νεαρού ζωγράφου, μου αρέσει (!) και για τους ίδιους λόγους, σας την συστήνω ανεπιφύλακτα…
ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΤΕ την έκθεσή και δείτε τα έργα του… αρκεί να είστε προϊδεασμένοι.
P.S.Mavro/Stavriotis Για την ζωγραφική του Γιώργου Μικάλεφ. Αύγουστος του 2013
* Τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν την Τετάρτη 21 Αυγούστου στις 20.00 στην Κερκυραϊκή Πινακοθήκη του Μιχαήλ Άγγελου Βραδή. (στην αίθουσα Τέχνης της ΕΙ.Κ.Ε.) Η έκθεση θα διαρκέσει έως 16 Σεπτεμβρίου 2013. Ώρες επίσκεψης: Δευτέρα – Παρασκευή 9.00 – 14.00 & 18.00 – 21.00
• Tη Δευτέρα, 5 Αυγούστου (και ώρα 8.00 το βράδυ) εγκαινιάζετε στην «Kερκυραϊκή Πινακοθήκη» (Ιωάννου Θεοτόκη 77 / Κέρκυρα) μια πολύ ενδιαφέρουσα Έκθεση Ζωγραφικής, του Παναγιώτη Μαυρόπουλου (P.S.Mavro/Stavriotis) που έχει σαν τίτλο… «Πρόσωπα – αληθή και αναληθή – που μιλούν και αφηγούνται». Ο Κερκυραίος καλλιτέχνης παρουσιάζει, με το μοναδικό, δικό του – ιδιότυπο – τρόπο, μια σειρά από υποθετικά πρόσωπα – ποτρέτα, ζωγραφισμένα (με παστέλ λαδιού, ακριλικά και σκόνες), πάνω σε χαρτόνια από χαρτόκουτες!
Τα «Πρόσωπά» του P.S.Mavro, ομοιάζουν να έχουν βγει μέσα από αγιογραφίες, ή από τις φωτογραφίες συγγενών που βρίσκονται κορνιζαρισμένες και κρεμασμένες στα παλιά σπίτια μας. Η φθορά, ο θάνατος, η λησμονιά, ή η ανάμνηση καταγράφετε και υποδεικνύετε εικαστικά, πολλές φορές ακόμα και με ένα ιδιότυπο πικρό σαρκαστικό χιούμορ. Mε αυτό το εικαστικό αλλά και λεκτικό σαρκασμό (του P.S.Mavro) προβάλλονται τα βαθύτερα «δράματα» που δημιουργούνται από τις σχέσεις και τις ιδιαιτερότητες των ανθρώπων. Οι προσωπικές ιστορίες όλων μας, έχουν ως αφετηρία πάντα κάποια αιτία, παρουσιάζουν μία απρόβλεπτη πλοκή… και σχεδόν συχνά μας οδηγούν σε οδυνηρή κατάληξη.
Μέσα από τα έργα του P.S.Mavro υποδεικνύεται εξατομικευμένο το ανθρώπινο «Δράμα» στην ολότητα του. Τα «Πρόσωπα» διηγούνται μία αρχέτυπη ιστορία, που ο παρατηρητής διαβάζει στα μάτια των εικονιζόμενων. Πρόκειται για «αφηγήσεις» απλές – γήινες, αλλά και βαθιά φιλοσοφημένες. Aυτή η ιστόρηση επιτυγχάνετε από το P.S.Mavro – όχι απλά με την τεχνική και το στυλ, που επιλέγει να χρησιμοποιήσει – αλλά με την Eσωτερικότητα που καταφέρνει να αναδείξει μέσα από το έργο του.
Έργων εσωτερικών που λειτουργούν σαν καθρέφτης… και που σε αυτά ο κάθε ένας μας, βλέπει κομμάτια της ψυχής του. Αυτό ακριβός συμβαίνει και με τη θέαση μιας λατρευτικής ιερής εικόνας. Σε αυτήν, ο απλός άνθρωπος, βλέπει την «εν δυνάμει» αγιοποίηση του. Όπως η «αγιότητα» των «ιερόν προσώπων», κατακτήθηκε μέσα από τα βάσανα που προκλήθηκαν από τα πάθη, τα πιστεύω και τα θέλω τους… έτσι και ο απλώς καθημερινός άνθρωπος, με όλα τα βάσανα, τα πάθη και τις ατέλειές του… θα καταφέρει τελικά να «εκ πυρωθεί» και να μετουσιωθεί σε «Πνεύμα Άγιο».
Κάτι ακόμα που είναι έκδηλο σε αυτή την έκθεση, είναι η σύνθεση και η ανασύνθεση των εικόνων. Όλοι μας έχουμε δει – δίπλα στους αγίους, στα εικονοστάσια των σπιτιών μας… αναρτημένα παλιά συγγενικά φωτογραφικά πορτρέτα… Ο συνειρμός της ταύτισης της λατρευτικής εικόνας και του συγγενικού φωτογραφικού πορτρέτου είναι φανερός. Οι πρόγονοί μας , στη μνήμη μας έχει είδη αγιοποιηθεί! Γι αυτό λοιπόν, πολλά από τα πρόσωπα που ζωγραφίζει ο P.S.Mavro/Stavriotis, έχουν φτερά αγγέλου ή φέρουν φωτοστέφανο δόξας.
Η «Κερκυραϊκή Πινακοθήκη» πάντα πρωτοπόρα ενθαρρύνει, κάθε «νέο τρόπο καλλιτεχνικής επικοινωνίας». Έτσι αποφάσισε να διοργανώσει μια ξεχωριστή βραδιά, σε συνεργασία με τους ζωγράφους P.S.Mavro/Stavriotis & G.A.Micalef. Οι καλλιτέχνες αποφάσισαν να χαρίσουν έργα τους σε όσους παρευρεθούν στη βραδιά. (Πρόκειται για σχέδια μαυρόασπρα ή με χρώμα – σκιτσαρισμένα επάνω σε χαρτί 25cmΧ35cm περίπου). Και αυτό, όχι μόνο, για να ευχαριστήσουν τους Κερκυραίους φιλότεχνους για το μεγάλο ενδιαφέρον που έδειξαν (και δείχνουν) για την τελευταία τους καλλιτεχνική εργασία… αλλά και γιατί θέλουν τα έργα τους να βρίσκονται σε όσο γίνεται περισσότερα σπίτια Κερκυραίων. 
Οι ίδιοι πιστεύουν και λένε πως… «Το καλλιτεχνικό έργο αποκτά ουσιαστική αξία μόνο όταν μπορεί να μπει παντού! Η Τέχνη είναι και αυτή ένας τρόπος να πολεμήσουμε την «οικονομική ανέχεια», την «δημιουργική δυσπραγία» και την «ψυχοπνευματική κατάθλιψη» των ημερών μας. Το να «μοιράζεσαι καλλιτεχνικά» είναι ένας τρόπος… είναι Πολιτισμός!»
Τα έργα που ακολουθούν, παρουσιάζονται/παρουσιάστηκαν στην “Κερκυραϊκή Πινακοθήκη” του Μιχαήλ Άγγελου Βραδή. Είναι το προϊόν μιας εικαστικής εργασίας που ξεκίνησε να σχεδιάζεται στα μέσα της Άνοιξης και ολοκληρώθηκε το Καλοκαίρι του 2012. Έχω χρησιμοποιήσει λαδοπαστέλ, ακρυλικά & μαύρο μελάνι για να γεμίσω χαρτιά, χαρτόνια και χαρτόκουτες με σκηνές & σκιές ζωής που θεώρησα άξιες καταγραφής αυτή την παράξενη περίοδο.
Έκθεση ζωγραφικής
Παναγιώτης Μαυρόπουλος-Γιώργος Μικάλεφ
3/9/2012 έως 19/11/2012
Κερκυραϊκή Πινακοθήκη – Ιωάννου Θεοτόκη 77 Κέρκυρα
«Τα Έργα Μου Για την Έκθεση»
“ο Άη Γιώργης & η Αγγελοκαμωμένη”
Λαδοπαστέλ και ακρυλικά σε χαρτόνι (100Χ70)
Γιώργος Μικάλεφ, Καλοκαίρι 2012
Με θάρρος αρματώθηκε και φονικό κοντάρι, τα νέα μόλις έμαθε ο νιος από τα ξένα. Καβάλησε άλογο γοργό, πιστό & σκουριασμένο και κείνο θα ήταν το στερνό, του δράκοντα το δείλι … Ο Σαύρος μόλυνε της χώρας την πηγή με τοξική σαπίλα, τα πρόβατα δεν χόρταινε, για ανθρώπου σάρκα η δίψα. Γυναίκα του τάξαν συντροφιά να φύγει πέρα στα βουνά, ποτέ να μη ξανάρθει. Μα ο κλήρος έπεσε στου Άρχοντα την κόρη τη πιο νέα. Στην κάμαρα του Σαύρου η αγγελοκαμωμένη και την πηγή την κράτησε μαύρη και μολυσμένη. Σαν ο λεβέντης έφτασε, την κόρη αντικρίζει, και το θεριό το φτερωτό καλά το εζυγίζει και το τρυπά το άθλιο στο ανίερο του στόμα… Στη χώρα σαν εγύρισε με τ’ άρχοντα την κόρη όλοι τον προσκυνήσανε και τον τίμησαν όλοι. Άγιος ο Γιώργης γίνηκε ο ψαροκαβαλάρης και άρχοντας παντοτινά στους ουρανούς ο Αρμένης.
…απόσπασμα από “ το ποιητικό ημερολόγιο ενός νεκρού σκύλου”
“Ο Αδάμ, η Εύα & Ο Καταραμένος Όφις”
Λαδοπαστέλ και ακρυλικά σε χαρτόνι (100Χ70)
Γιώργος Μικάλεφ, Καλοκαίρι 2012
Ο Αδάμ δεν είχε πια καρδιά τον κόσμο ν’ αγαπήσει. Η Εύα πια την εκρατά, στο ένα χέρι της σφιχτά και στ’ άλλο το μαχαίρι… Τι κι αν το δέντρο είχε πολλές, ώριμες, άγουρες καρδιές… εκείνη την δική του λαχταρούσε. Βουνά & θάλασσες ζήλεψε & ζώα ξένα, αιμοβόρα & νεκρά… μονάχα εκείνης την καρδιά η Εύα θέλει να αγαπά και τίποτα από κείνα. Μια νύχτα του πε πως θα φύγει… θα φύγει πέρα μακριά, αγάπη να χορτάσει. Την κοίταξε για μια στιγμή… “Σάρκα μου και αίμα μου εσύ και αν σε χάσω θα χαθώ… στο δέντρο θα έβρω λυτρωμό… μείνε εδώ να αγαπάς και μόνο εσένα θ’ αγαπώ και την καρδιά μου πάρε…” Τη σάρκα του έσκισε με μιας, με του φιδιού τη κοφτερή λεπίδα… μα άνθρωπος χωρίς καρδιά, δεν ημπορεί να αγαπά… δίχως Θεού ελπίδα…
…απόσπασμα από “ το ποιητικό ημερολόγιο ενός νεκρού σκύλου”
“Η Κηδεία Του Ποιητή”
Λαδοπαστέλ σε χαρτόνι (100Χ70)
Γιώργος Μικάλεφ, Καλοκαίρι 2012
Στη μνήμη του ποιητή που όσο ζούσε εποιούσε…
Στον τοίχο της νεκρικής του κάμαρας δύο κάδρα γυναικεία. “Τ’ αρέσαν οι χοντρές του μακαρίτη…” σιγοψιθύριζαν οι γλώσσες. Στην κάσα βάλανε λουλούδια, χρώματα & τα πινέλα του και το πιο μεγάλο του βιβλίο για μαξιλάρι… Δυο κοπέλες στο παράθυρο τον έκλαιγαν κρυφά τον μακαρίτη ενώ τα ζωντανά του σπιτιού σκεφτόταν τη νηστεία… Ο κυρ Θάνος του έφερε δυο αγγέλους να τον τριγυρνάνε για 40 μέρες στα μέρη του τα αγαπημένα… κανείς δεν καθάρισε το σπίτι εκείνη τη μέρα, μη πάει και καθαρίσει και ο Χάρος κανέναν ακόμη… Όλα τα σκεφτήκανε αλλά στο ένα μάτι, κόλλα ξεχάσανε να βάλουν και όλο άνοιγε…
…απόσπασμα απ’ το βιβλίο “η διδασκαλία μέσα από τον θάνατο του ποιητή”
“Κάπου Στην Πόλη…”
Ακρυλικά & μελάνι σε χαρτόνι (70Χ100)
Γιώργος Μικάλεφ, Καλοκαίρι 2012
Δες σαν θα κατέβεις προς τα κει, πώς τα καλούπια των ανθρώπων τα μασάει η “Κεφαλή Της Πόλης” και πως γεννιούνται οι ψυχές με ημερομηνία λήξης… Στην Κεφαλή τα λόγια τα ‘βαζαν της χώρας οι δύο σειρήνες… η μια είχε στο λαιμό σταυρό και η άλλη δεν είχε σάρκα… Μονάχα απ’ το μπράτσο της κρεμόταν περιστέρι… και καρφωμένη πίσω της, γαλήνη μες τη φτέρνα… Με τα γαλάζια μάτια της πατούσε στα γραφτά μου και το μυαλό το άδειασε μαζί με την πενθούσα… που πρόβατο ξωπίσω της έτρεφε για το Πάσχα και τα κατσικοπόδαρα τα ‘κρυβε στο φουστάνι…
Ανθρώπους θα δεις να τριγυρνούν, που άνθρωποι δεν είναι… λίγες ψυχές ανάμεσα να ψάχνουν κάποιο δρόμο… άμα τις δεις χαιρέτα τες, χαμόγελο να πάρεις και σ’ όποιονε ξέρει να μιλά την πλάτη να γυρίζεις. Ύστερα τράβα για τις θάλασσες και τ’ άγρια τα δάση… από οθόνες μακριά, να καθαρίσει ο νους σου… γιατί αυτές σε βλέπουνε και όχι εσύ εκείνες…
…απόσπασμα απ’ το μυθιστόρημα “Terra Nosbolaes”
“Η Σκληράδα Του Ανέκφραστου Λευκού”
Ακρυλικά & μελάνι σε χαρτί (50Χ70)
Γιώργος Μικάλεφ, Άνοιξη 2012
“…Πόσο γελοίο, αλήθεια, να στερήσετε από μένα τα χρώματα! Κι έξω να βάφετε το μουχλιασμένο και γκρίζο κόσμο σας με τα πιο φανταχτερά χρώματα, για να μην μπορεί να δει κανείς τη σαπίλα που κρύβει…”
“…Και τιμωρήσατε εμένα με τη σκληράδα του ανέκφραστου λευκού, γιατί το μυαλό μου δεν έχει ανάγκη από τον κατακλυσμό των διαφημίσεων για να σκεφτεί. Αφού τα δικά του χρώματα ξεγυμνώνουν όλη σας την αθλιότητα…”
…απόσπασμα απ’ το θεατρικό μονόλογο του Dario Fo & της Franka Rame. “Εγώ Η Ουλρίκε Μάινχοφ Καταγγέλλω” (Μελοποιήθηκε από Ωχρά Σπειροχαίτη)
“Μετά Τον Κατακλυσμό”
Ακρυλικά & μελάνι σε χαρτί (50Χ70)
Γιώργος Μικάλεφ, Άνοιξη 2012
Εννιά μέρες και εννιά νύχτες ο γιος του Δεσμώτη έψαχνε για στεριά και την δέκατη τη βρήκε. Ένας φτερωτός αμνός από το όρος Άθως του έδειξε το δρόμο και ο Δευκαλίωνας που δεν πλανεύτικε απ’ τις σειρήνες πάτησε στο χώμα και αμέσως θυσίασε στον Φύξιο Δία, το δύσμηρο δισσέγγονο του Ενώχ και η ανθρωπότητα γεννήθηκε απ τις στάχτες της. Την ενδέκατη μέρα ο Δευκαλίωνας πρότεινε στον Ερίγδουπο, την ταξινόμηση των διανοητικών διαταραχών…
…απ’ το “Πρόγραμμα Παραληρηματικών Εκδηλώσεων 2003”
“Καρναβάλι…”
Ακρυλικά & μελάνι σε χαρτόνι (70Χ100)
Γιώργος Μικάλεφ, Καλοκαίρι 2012
Θέλω τη μέρα που θα φύγεις απ’ το πρωί να μου γελάς… μα τη μέρα που εκείνος έφυγε, κανείς δεν γέλασε… Όλοι βουβοί, κοιτούσαν την αλλόκοτη παρέλαση να διαβαίνει μέσα απ’ τις γειτονιές του ανθρώπου. Τα παράθυρα θλιμμένα και αυτά, σαν τα παραμύθια που περιμένουν χρόνια τώρα ξεχασμένα, σε μουχλιασμένο μπαούλο… γέλια πουθενά… και κείνη έκλαψε πολύ… το ποιο πολύ απ’ όλους… και ο άνθρωπος παρηγοριά δεν βρήκε σε ταράτσα…
…μονάχα ένα πετούμενο έπινε το τίλιο του χωρίς ίχνος θλίψης εκείνη τη μέρα… ώρα αναρωτιόταν… τι καρναβάλι να ναι αυτό;
…απόσπασμα απ’ το μυθιστόρημα “Terra Nosbolaes”
“Η Αυλή”
Ακρυλικά & μελάνι σε χαρτόνι (70Χ100)
Γιώργος Μικάλεφ, Καλοκαίρι 2012
Το μεσημέρι έβγαλε τα χρώματα του και έκατσε πίσω στην αυλή παρέα με τη μαϊμού και τα εφτά του φίδια και ζωγράφιζε τη νιόστολη τη Μουραλίνβα. Λίγο πιο πάνω ήσουνα συ, καβάλα στο ολοζώντανο αρκούδι σου & έβγαινες από το κάστρο του Πεπίνου. Ο Μανιτού έκανε και ένα καλό και οι κοιλάδες του δόθηκαν αντιπαροχή στον Χουάν Μάτους τον Ντάτουρα που μετά το σάλτο μορτάλε των σαμάνων, εμφανίστηκε ξανά στις στέπες τις Ασίας να παίζει χαρτιά με τον Βαγγέλη τρώγοντας κρέπες. Ο γάτος του θείου, ξέπνοος σαν εκκρεμές, τον περίμενε ώρα να γυρίσει και το ξεροκόμματο πιο πέρα κινούσε για τον κήπο μπας και ξαναβρεί το γανόδερμα που σάπισε στο αυτοκίνητο. Ήταν και ο Δημήτρης στο μπαλκόνι με τσιγάρο & καφέ κλασικά και χάζευε το βιολιτζή που κοιμόταν με τη μια του κόρη στο πλευρό του. Στη γέφυρα ο κελαινεφής ποιητής παρακολουθούσε αφ’ υψηλού το μεσημεριανό παραλήρημα και ένας άγιος που τον γνώρισε στο νοσοκομείο, του έβαζε λόγια για τις μούσες του…
…απόσπασμα απ’ το μυθιστόρημα “Terra Nosbolaes”
“Άνοδος”
Ακρυλικά & μελάνι σε χαρτόνι (70Χ100)
Γιώργος Μικάλεφ, Καλοκαίρι 2012
Τσακισμένος και κυνηγημένος από τις Ευμενίδες που ο ίδιος τους έδωσε πνοή, ανέβαινε στους ουρανούς ο άνθρωπος, σαν έκοψε η Άτροπος το νήμα της ζωής του. Και η κόρη που τον λάτρεψε παρακαλούσε τον Θεό την πόρτα να τ’ ανοίξει…
…απόσπασμα απ’ το βιβλίο ”Νεκρός την Κυριακή”
“Σάβανο”
Ακρυλικά & μελάνι σε χαρτόνι (70Χ100)
Γιώργος Μικάλεφ, Καλοκαίρι 2012
Ο ωκεανός γέμισε από σκελετωμένα, ψυχωτικά χέρια που ζητούν σάρκα για να μπουν να ζήσουν και σκουριασμένα δεσμά να φορέσουν. Κάθε θάνατος και μια καινούρια αρχή, κάθε καινούρια αρχή και μια προαναγγελία θανάτου… και η αλήθεια σιγά να ψιθυρίζεται στα αυτιά εκείνων που μπορούν ακόμα να ακούσουν… να θυμάσαι πως ο θάνατος δεν είναι το τέλος… αλλά η ύλη το αρνήθηκε πεισματικά και εσύ την πίστεψες…
…απόσπασμα από τις χειρόγραφες σημειώσεις του Αρώνη που βρέθηκαν στην οικία του μετά τον στερνό εγκλεισμό του…
«Κυριακάτικη Εξόρμηση»
λαδοπαστέλ & ακρυλικά σε χαρτόκουτες 1.50χ1.50
Γιώργος Μικάλεφ, Καλοκαίρι 2012
Στο τελικό έργο έχουν προστεθεί τα έξεις γράμματα…
sidet buyuleyijidir sidet umutur umut suz ve sesiz bir sesiz bir dunada
«Γυναίκα»
λαδοπαστέλ, ακρυλικά, σπάγκος & μια σφαίρα σε χαρτόκουτα
«Mara»
ακρυλικά & λαδοπαστέλ σε χαρτόκουτα
Γιώργος Μικάλεφ, Καλοκαίρι 2012
«Αγάπη»
λαδοπαστέλ σε χαρτόκουτα
Γιώργος Μικάλεφ Καλοκαίρι 2012
«Αγιόσαυρος ή Άγιος CAVROC»
λαδοπαστέλ & ακρυλικά σε χαρτόκουτα
από κοινού δημιουργία
P.S.Mavro & Γιώργου Μικάλεφ καλοκαίρι 2012
«Η Δημιουργία»
Τα έργα αυτά σχεδιάστηκαν μέσα στην Άνοιξη του 2012 και ολοκληρώθηκαν το Καλοκαίρι. Τα περισσότερα έργα είναι δουλεμένα πάνω σε χαρτόνι βιβλιοπωλείου. Δούλεψα όμως και σε χαρτί δύο κομμάτια, καθώς και σε χαρτόκουτες. Στο τέλος φιξαρίστηκαν, κολήθηκαν πάνω σε πιο σκληρές επιφάνειες χαρτόκουτας και έγινε ένα απλό κορνιζάρισμα με πηχάκια.
Κάποιες απ’ τις χαρτόκουτες που χρησιμοποιήθηκαν
Ο υποφαινόμενος επί τω έργω…
Κάτι σαν making of…
«Τα Εγκαίνια»
Τα εγκαίνια πραγματοποιήθηκαν το βράδυ της Δευτέρας στις 3 Σεπτέμβρη (2012) στην Κερκυραϊκή Πινακοθήκη. Ευχαριστούμε όσους μας τίμησαν με την παρουσία τους και με τα λόγια τους.
Κόσμος
Ο φίλος Κωνσταντίνος (που δεν κατάφερα ακόμα να τον πίσω να γονατίζει στις περαστικές) μαζί με την Σούλα (που της οφείλει πολλά ο υποφαινόμενος καλλιτέχνης) παρατηρούν έργο…
Η Έλενα χαμογελάει μπροστά στο θάνατο! (έργα του P.S.Mavro)
Κόσμος γνωστός & άγνωστος
Με τους ζωγράφους Κωνσταντίνο Μοντσενίγο, Κώστα Γραμμένο, Βέτα Μουζακίτη & Άγγελο Γιούργα στη βραδιά των εγκαινίων.
Στο κέντρο ο ζωγράφος Τραπέρας Δημήτρης
Ο κριτικός τέχνης και κρέατος Γεώργιος Κίτσος μαζί με τον ντράμερ των Mayestic G & Zombie Virus Τζίνο Τέμενο
Πηγαδάκι
Με τον γλύπτη Γιώργο Μέγγουλα
Ο υποφαινόμενος καλλιτέχνης μαζί με την πρόεδρο της ΕΙΚΕ Έλενα Σουέρεφ ποζάρουν μπροστά απ’ τον Αδάμ & την Εύα
Ο υποφαινόμενος ζωγράφος μαζί με τις φίλες Ειρήνη, Έλενα & τη μούσα του Ελένη
Κόσμος
Με τη γιαγιά μου. Ο πάππους ο Σπύρος δεν μπόρεσε να παρευρεθεί λόγο «πολύ ανωτέρας» βίας…
Ο ζωγράφος Άγης Ξωμεριτάκης, με την Τζούλια και τον σύζυγο της Στέφανο Μιχαλόπουλο
Ο ζωγράφος Στέφανος Μιχαλόπουλος συμμετέχει στo κοκκινοσκουφικό happening
Η Σούλα παίρνει μέρος σε κοκκινοσκουφικό happening κατά τη διάρκεια τον εγκαινίων και κερδίζει το βραβείο της πιο επιτυχημένης Κοκκινοσκουφίτσας της χρονιάς. Αν δεν ήταν η Σούλα να με πιέζει και κάποιες φορές να με εκβιάζει για να ζωγραφίζω… δεν θα ζωγράφιζα…
Ο ποιητής/γευσιγνώστης Γεώργιος Κίτσος με την αρχαιολόγο μητέρα του Κατερίνα
Στα εγκαίνια της έκθεσης μαζί με μια συμμαθήτρια απ’ τα πολύ παλιά, την «μητέρα» μου, την φίλη Έλενα και τη Σούλα που κοιτάει το κινητό της
Η Ελένη με τη Σόνια & την Ιωάννα
Ο μαθηματικός μας από τα σχολικά χρόνια Θεόδωρος Αθηναίος
Ο καθηγητής μας απ’ τα παλιά Π.Αλεξάκης. Με γυρισμένη πλάτη ο Γεώργιος Κίτσος μαζί με τον γνωστό σε όλους Ξάδερφο
Συνομιλίες
Με τη ζωγράφο Γεωργία Γιωτάκη
Δύο μούσες του καλλιτέχνη…
Ο Μιχάλης Βραδής με τον ζωγράφο Δημήτρη Σοφιανό στο μπαλκόνι της πινακοθήκης
Με εκλεκτή παρέα και τους γονείς μου έξω απ’ την πινακοθήκη.
«Ο P.S.Mavro/Stavriotis για τα έργα μου»
Ο καλλιτέχνης Γιώργος Μικάλεφ, είναι ένα μεγάλο αγνό Παιδί …που απλά παρατηρεί (όπως όλοι μας) με το δικό του τρόπο, την Ζωή να μας προσπερνά και αγωνιά. Η ζωή «προσπερνά» όλη τη γενιά του… και αυτό ο καλλιτέχνης το αντιλαμβάνεται και το καταγράφει με το δικό του εικαστικό τρόπο, ο οποίος φυσικά επηρεάζεται και από τα προσωπικά βιώματα του, που όμως καταφέρνει (με τα έργα του) και τα αναγάγει στο σύνολο…
Πρώτη εντύπωση… ένα γενικότερο φρικάρισμα. Ο καλλιτέχνης δημιουργεί πρωτότυπα εικαστικά έργα ζωής και θανάτου… που εγώ θα τα πω AIΣIOΔOΞA… (ακόμα και αν αυτά περιλαμβάνουν εικονικά μέσα τους, δυσοίωνες έννοιες όπως ατύχημα – ακρωτηριασμός – παράκρουση – θάνατος)!
…όλα αυτά όμως δεν στέκονται δυνατά για να μας επιβάλουν να χαρακτηρίσουμε τον καλλιτέχνη «απαισιόδοξο».
Ο καλλιτέχνης Γιώργος Μικάλεφ, μπορεί να διακατέχετε από την εμμονή ενός επικείμενου πιθανού «ψυχικού ακρωτηριασμού» του… αλλά δεν παύει και να θέλει να γευτεί τη χαρά της απλής ζωής, του έρωτα, της προσφοράς, της φιλίας και της δημιουργίας…
Ευοίωνα στιγμιότυπα καθημερινότητας συνυπάρχουν με τα δυσοίωνα – κατά κάποιο τρόπο – ξορκίζοντας τα! Φύση, δέντρα, σκυλάκια, πρόβατα, παιδικά παιχνίδια, λούτρινα αρκουδάκια… διακρίνονται στα έργα… Όπως ακόμα στα έργα του, παρατηρούμε και ημίγυμνα εφηβικά κορμιά, αγοριών και κοριτσιών που αγκαλιάζονται τρυφερά, ή που απλά παραστέκουν το ένα στο άλλο με προσμονή.
Τελικά ο νεαρός αι Γιώργης, καβάλα σε μηχανάκι, θα παλέψει με το δράκο, που στοιχειώνει μια σύγχρονη βρύση και η αλυσοδεμένη κορασίδα, που αναμένει την επικείμενη απελευθέρωση της, θα γίνει ταίρι του!
Ο Nώε, θα σώσει τα ζώα, με την κιβωτό του… και ο βοσκός θα συνεχίσει να βόσκει ανέμελα τα πρόβατα του! Οι άνθρωποι της καθημερινότητας θα συνεχίσουν να κάθονται στη βεράντα τους και να πίνουν ανέμελα τον καφέ τους… ενώ τα στόματα που ξεστομίζουν ασύστολα «φαρμακερά μαύρα λόγια» θα βουβαθούν για πάντα.
Μία (καθ’όλα αλληγορική) επικήδεια πομπή, θα δώσει τέλος στην όλη παράνοια. Το «κακό» (όπου και αν κρυφτεί) θα βρεθεί και θα εξολοθρευτεί. Το «καλό» θα κυριαρχήσει!
Ο Γιώργος Μικάλεφ, ως ζωγράφος θα συνεχίζει να βγάζει το τραπεζάκι του στην ύπαιθρο και θα ζωγραφίζει θεσπέσιους πίνακες… ενώ ιπτάμενα φτερωτά σωληνάρια – χρώματος ζωγραφικής (που πιτσιλάνε χαρούμενα, χρώματα στον αέρα) θα τον παραστέκουν «ως άγγελοι»… και θα τον εμπνέουν ως την αιωνιότητα!
Και όλα αυτά, δεν είναι απλά εικονογραφημένα στα έργα του Γιώργου Μικάλεφ αλλά είναι και καταγεγραμμένα (με λέξεις, προτάσεις και κείμενα) επάνω στα ζωγραφικά του. Κείμενα που γράφονται κυρίως με την ψεύτο-Κουφική γραφή – υπονοώντας (ξεκάθαρα) ποιός ξέρει τί…?
για τα έργα του Γιώργου Μικάλεφ
από P.S.Mavro/Stavriotis
«Βιογραφικό»
Ο Γιώργος Μικάλεφ είναι ένας νέος Κερκυραίος ζωγράφος που ζει και εργάζεται στο νησί. Η έντονη ανάγκη για δημιουργία τον οδήγησε να ασχοληθεί με την τέχνη στις διάφορες μορφές της, πάντα με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο. Τα τελευταία χρόνια αφοσιώθηκε κυρίως στη ζωγραφική που από μικρό παιδί αγαπούσε, λερώνοντας άφθονα μπλοκ με μολύβια, μαρκαδόρους και νερομπογιές. Τα έργα του πολλές φορές έχουν μέσα τους μακάβριες και αλλοπρόσαλλες εικόνες, αλλά πίσω από αυτές κρύβονται ιστορίες που νοσταλγούν την χαμένη παιδική αθωότητα και την αληθινή αγάπη. Υπεύθυνη για τις καλλιτεχνικές του ανησυχίες ήταν μια «νόσος» ανίατη που τον συντροφεύει από μικρό παιδί… «η νόσος της ποίησης». Από το 2010 είναι μέλος της Εικαστικής Κερκυραϊκής Ένωσης.
Ο υποφαινόμενος
εκθέσεις
Dusk Cafe (ομαδική) 2010
Δημοτική Πινακοθήκη (ομαδική) 2010
Δημοτικό Θέατρο (ομαδική) 2011
Τένεδος (με Π.Μαυρόπουλο & Γ.Μέγκουλα) 2011
Κερκυραϊκή Πινακοθήκη (ομαδική) 2012
Ελεύθερη Εικαστική Συνάντηση (αρχοντικό Μάνεση) 2012
Κερκυραϊκή Πινακοθήκη (με P.S.Mavro) 2012
επικοινωνία
mail: acimoc2007@hotmail.com
blog: http://georgemicalef.blogspot.gr/
facebook: http://www.facebook.com/george.micalef
«Extra Υλικό»
Ακολουθούν κάποια ψηφιακά αρχεία για την έκθεση τα οποία μπορείτε είτε να τα διαβάσετε online είτε να τα κατεβάσετε σαν pdf στον υπολογιστή σας. Στο τέλος δύο βίντεο με ψηφιακά επεξεργασμένα έργα από τον P.S.Mavro/Stavrioti
… . . . …
Η ζωή είναι ωραία 7 ο θάνατος θλιβερός… Έργα του Γιώργου Μικάλεφ επεξεργασμένα ηλεκτρονικά από τον P.S.Mavro/Stavrioti.
«Άυλα» Έργα Τέχνης! – Ζωγραφική και Ηλεκτρονική επεξεργασία.
….απο P.S.Mavro/Stavriotis
Προβληματίζομαι, το τελευταίο καιρό, πάνω στο τρίπτυχο «ΠΡΟΘΑΝΑΤΙΑ – EΠΙΘΑΝΑΤΙΑ – ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΙΑ»… όλος αυτός ο προβληματισμός μου μου έδωσε θέμα για ζωγραφική. Φιλοτέχνησα έργα με θέμα «Ο Θάνατος είναι άσχημος» (Death is ugly)
Τα έργα είναι ζωγραφισμένα επάνω σε χαρτόκουτες με ακριλικά και λαδοπαστέλ.
Τη βασική φόρμα – στάση των έργων την έδωσε το όρθιο ανάπτυγμα της χαρτόκουτας πάνω στην οποία και είναι ζωγραφισμένα με ακρυλικά χρώματα και με Παστέλ λαδιού…
Τα έργα φωτογραφήθηκαν (είτε ξαπλωτά – είτε όρθια) αποθηκεύτηκαν στον Υπολογιστή και άρχισε η Ηλεκτρονική επεξεργασία τους με κατάλληλα Προγράμματα και ιδικά Φίλτρα! Τα αποτελέσματα αυτής της διαδικασίας επιλέχτηκαν και αποθηκεύτηκαν.
Μία νέα σειρά «έργων» γεννήθηκε με αυτό το τρόπο. Εικαστικά αποτελέσματα πρωτότυπα και μοναδικά!
Συνέχισα να εργάζομαι με τον ίδιο τρόπο για πολύ… Η τραγικότητα και η εκφραστικότητα αυτών των «Άυλων έργων» με εκπλήσσουν ευχάριστα… όπως εκπλήσσουν και πολλούς φιλότεχνους θεατές!
Ο προβληματισμός που γεννιέται, από κάποιους σκεπτικιστές φίλους, είναι… αν αυτά τα αποτελέσματα, αυτής της ηλεκτρονικής επεξεργασίας, μπορούν να θεωρηθούν «Έργα Τέχνης»!
Σίγουρα η επεξεργασία Εικαστικών Έργων μέσο Υπολογιστή… θα πρέπει να τύχει της ανάλογης αναγνώρισης, με όποιο άλλο εικαστικό τρόπο έκφρασης και δημιουργίας.
Φυσικά δεν είμαι ο πρώτος που πειραματίζετε και προβληματίζετε με το όλο θέμα… όμως σίγουρα τα αποτελέσματα που δημοσιεύω – προβάλω και αναρτώ… εγώ, τα θεωρώ Έργα Tέχνης!!!
P.S.Mavro/Stavriotis
• Tη Δευτέρα, 3 Σεπτεμβρίου (και ώρα 8.30 το βράδυ) εγκαινιάζετε στην «Kερκυραϊκή Πινακοθήκη» (Ιωάννου Θεοτόκη 77 / Κέρκυρα) μια πολύ ενδιαφέρουσα Έκθεση Ζωγραφικής, που έχει σαν τίτλο… «H ζωή είναι ωραία και ο θάνατος θλιβερός». Οι ζωγράφοι P.S.Mavro/Stavriotis – Γιώργος Α. Μικάλεφ, ανοίγουν την φετινή Xειμερινή Εικαστική περίοδο της «Kερκυραϊκής Πινακοθήκης» παρουσιάζοντας τα νέα ζωγραφικά έργα τους. Οι καλλιτέχνες δούλεψαν προγραμματισμένα με «κοινό τίτλο»… αλλά ο κάθε ένας με το δικό του πρωτότυπο τρόπο. Το αποτέλεσμα τελικά και αυτής της εικαστικής συνεργασίας τους… τουλάχιστον μας «εκπλήσσει» και μας «προβληματίζει»!
• Ο P.S.Mavro/Stavriotis (ο «παλαιότερος») ζωγραφίζει επάνω σε κοινές χαρτόκουτες συσκευασίας «Προθανάτια, Επιθανάτια, Μεταθανάτια» έργα… και λέει για τη ζωγραφική του… «Προβληματίζομαι, το τελευταίο καιρό, πάνω στο τρίπτυχο «Προθανάτια, Επιθανάτια, Μεταθανάτια». Όλος αυτός ο προβληματισμός, μου έδωσε θέμα για ζωγραφική. Φιλοτέχνησα έργα με θέμα «Ο Θάνατος είναι άσχημος», «Oι αρχέγονοι θεοί του Θανάτου», ή «Τα αρχαία θεϊκά ζευγάρια» κλπ… Αυτά τα έργα μου, είναι ζωγραφισμένα επάνω σε ταπεινές – φτωχές – χαρτόκουτες συσκευασίας – με ακριλικά χρώματα και λαδοπαστέλ. Τη βασική φόρμα – στάση – των έργων την έδωσε το όρθιο ανάπτυγμα της χαρτόκουτας, πάνω στην οποία και είναι ζωγραφισμένες οι Aρχέγονες – Πρώτο γονικές – φιγούρες μου…».
• Ο Γιώργος Μικάλεφ (ο «νεότερος») ζωγραφίζει επάνω σε χαρτί… «Ευοίωνα και δυσοίωνα στιγμιότυπα καθημερινότητας», όπως λέει ο ίδιος και συμπληρώνει… «Ως καλλιτέχνης μπορεί να διακατέχομαι από την εμμονή ενός επικείμενου πιθανού «ψυχικού ακρωτηριασμού» της γενιάς μου… αλλά δεν παύω να βλέπω και τη χαρά της απλής ζωής, του έρωτα, της προσφοράς, της φιλίας και της δημιουργικότητας. Στα έργα μου ζωγραφίζω «ευοίωνα στιγμιότυπα» να συνυπάρχουν μαζί με τα «δυσοίωνα στιγμιότυπα». Κατά κάποιο τρόπο – τα «ευοίωνα» ξορκίζουν τα «δυσοίωνα»! …και όλα αυτά γιατί πιστεύω πως, τελικά «ανάμεσα στο καλό και στο κακό, θα βρεθεί η ισορροπία», μία ισορροπία σαν αυτή που επικρατεί ανάμεσα στους «Αμνούς» και τους «Γνώμους» που αγαπώ να ζωγραφίζω κατά καιρούς!»
• Τα έργα παρουσιάζονται ως ενότητα, στην Iδιωτική «Kερκυραϊκή Πινακοθήκη» του Mιχαήλ Aγγέλου Βραδή. (Ιωάννου Θεοτόκη 77 / Κέρκυρα) από τις 3/9/12 – έως τις 19/11/12.
• Eυχαριστούμε εκ των πρότερων τόσο για την παρουσία σας στα Eγκαίνια της Έκθεσης…
όσο και για την προβολή αυτής της καλλιτεχνικής εργασίας.
Οι καλλιτέχνες
P.S.Mavro/Stavriotis – Γιώργος Α. Μικάλεφ
Παρακαλούμε και ευχαριστούμε για την δημοσίευση του.
http://www.facebook.com/events/392051437516368/
Ένα ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ για τις μοντέρνες τέχνες. Όπως σας ξανάγραψα φέτος ελπίζω να έχουμε περισσότερη τέχνη στη σελίδα μας.
(να ‘ναι καλά μια γυναίκα…)
κλικ στην εικόνα για περισσότερα Γιώργου Μικάλεφ
"ΤΟ ΚΟΛΟΧΑΡΤΟΝ" 