Ένα δάκρυ για σένα.

Για σένα που…

Σε πείθει η γλυκιά αυταπάτη του Δεκεμβρίου. Λαμπάκια – φουσκωτά κουκλάκια – χρωματιστά μπαλάκια – στολισμένα ελατάκια – γλυκά και σοκολατακια. Είναι τελικά όλα αυτά που αναζητούσες τόσο καιρό για να αισθανθείς χαρούμενος? Είναι αυτά που σου έλειπαν ?

Με πνίγεις. Με τυλίγεις με τα λαμπιόνια σου και με κάνεις κουκλάκι στο τζάκι. Με βάζεις σε μια μπότα και με πουλάς φορώντας το ψεύτικο χαμόγελο σου – άραγε εάν κοιτάξω από κάτω θα βρω την ημερομηνία λήξης ?

Αυτή λοιπόν είναι η δικιά σου εξέγερση ?

Χριστούγεννα….

Ένα δάκρυ για σένα

Είναι ένα δάκρυ συμπόνιας

Ένα δάκρυ για έναν άνθρωπο μικρό

“Η μνήμη είναι ισχυρότερη από την καθημερινή απουσία της παρουσίας.”

OTTO