“Ο χαμένος τα παίρνει όλα” 2003. Μια ταινία του Νίκου Νικολαϊδη με τους Γιάννη Αγγελάκα, Συμεών Νικολαϊδη, Ιφιγένεια Αστεριάδη, Τζένη Κιτσέλη, Louise Attah, Lumi Savva και την Ιωάννα Παπά. Η ταινία μας δείχνει την βρωμιά και την παρακμή μιας πόλης, σε όλη της το τραγικό μεγαλείο. Ο Γιάννης Αγγελάκας αναλαμβάνει το ρόλο του άντρα που τριγυρίζει στο δρόμο με τα λιγοστά του υπάρχοντα, μετά από έναν χωρισμό. Θα καταλήξει σε μια παλιά του ιστορία όπου θα τον φιλοξενήσει προσωρινά, αφού πρώτα στραπατσαριστεί από μαλάκες της ασφάλειας. Στη συνέχεια θα μπλέξει σε μια βρώμικη δουλειά μαζί με έναν μικρό που οπλίζεται με την κιθάρα του, την σύντροφο του, μια μαυρούλα stripper και τη δεσποινίς Βατόμουρο. Έχουν όλοι ένα κοινό όνειρο. Να φύγουν μακριά. Άλλοι για να φτιάξουν τη ζωή τους και άλλοι για μια παραλία που δεν ξέρουν καν αν υπάρχει… ακούγεται μουσική του Γιάννη Αγγελάκα και τραγούδια του Συμεών Νικολαϊδη.
…
“Disturbing Behavior” 1998 σε σκηνοθεσία David Nutter. Ο Steve (James Marsden) με την μικρή του αδερφή Lindsay (Katharine Isabelle) και τους γονείς, μετακομίζουν στο Cradle Bay. Εκεί ο James πιάνει φιλία με δυο παρείσακτους, τον UV και τον Gavin που τον κατατοπίζουν και του γνωρίζουν την τρίτη της παρέας την Rachel (K.Holmes). Γρήγορα μαθαίνει από πρώτο χέρι πως (πράγματι) κάτι περίεργο συμβαίνει με μια ομάδα παιδιών, τους “blue ribbons” που συχνάζουν στο γιαουρτάδικο… κάτι που σχετίζεται με πλύση εγκεφάλου μαθητών, αλλόκοτα βίαιες συμπεριφορές και περίεργες εξαφανίσεις. Μια ταινία για μικρούς και για μεγάλους, με πολλές αλήθειες, αρκετή δόση γέλιου και γαμάτη μουσική. Δείτε την… και θα με θυμηθείτε…
“Halloween” 2007. Το να γυρίσει κάποιος remake αυτό το αριστούργημα του Carpenter, 30 σχεδόν χρόνια μετά, θα ήταν αρκετά ριψοκίνδυνο. Ο Rob Zombie όμως δεν κώλωσε και διέπρεψε παρά τις κριτικές και τις αναλύσεις του κώλου. Ο Rob Zombie όχι μόνο έδωσε το δικό του στίγμα στην ταινία, αλλά της άλλαξε την Παναγία με την καλή έννοια. Δεν αρκέστηκε στο να γυρίσει απλά τα ίδιες σκηνές ξανά δημιουργώντας ένα απλό αντίγραφο χωρίς νόημα. Ο Daeg Faerch (ο μικρός τα σπάει) παίζει τον νεαρό Michael Myers που του αρέσουν τα νεκρά ζωάκια. Η μητέρα του (Sheri Moon Zombie) για να συντηρήσει την οικογένεια το έχει ρίξει στο στριπτίζ. Ο γκόμενος της είναι ένα ρεμάλι (William Forsythe) που δεν συμπαθεί ιδιαίτερα τον μικρό. Ο Michael έχει και δύο αδερφές, μία μεγάλη που κλασικά δεν θα ζήσει για πολύ και μία μπέμπα. Όμως δεν αρκείτε στην δολοφονία της αδερφής του… σκοτώνει άλλα τρία άτομα. Όλα αυτά… τη μέρα του Halloween. Ακολουθεί ο εγκλεισμός του σε ψυχιατρείο όπου ο Dr Loomis (Malcolm Mc Dowell) θα τον αναλάβει προσωπικά. Φύλακας στο ψυχιατρείο είναι και ο γνωστός Μεξικανός… Ο μικρός, που δεν βγάζει μιλιά, έχει ως μοναδική διασκέδαση εκεί μέσα να φτιάχνει μάσκες… Ο γιατρός δεν θα βγάλει ποτέ άκρη μαζί του, μέχρι που μία μέρα θα το σκάσει από εκεί μέσα με άσχημες συνέπειες. Στη διάρκεια του εγκλεισμού του ο μικρός θα μεγαλώσει… θα μεγαλώσει πάρα πολύ. Τον ρόλο του ενήλικου Michael που δεν τρώγεται με τίποτα, αναλαμβάνει ο πανύψηλος Tyler Mane. Εννοείται βέβαια πως δεν πρέπει να χάσετε και το αυθεντικό Halloween του 78 με την μοναδική Jamie Lee Curtis να γράφει ιστορία στα πρώτα της κιόλας βήματα…
“The Devil’s Rejects” 2005. Η συνέχεια του σπιτιού με τα χίλια πτώματα… “Σάρκα & Αίμα”. Αυτή τη φορά η οικογένεια καταδιώκεται άγρια απ’ την αστυνομία και ένα σερίφη (William Forsythe) που διψάει για εκδίκηση. Το σπίτι περικυκλώνετε από μπάτσους και γαζώνετε κυριολεκτικά. Ο Otis και η Baby το σκάνε και η μαμά firefly πέφτει στα χέρια του νόμου. Ο Tiny έλειπε απ’ το σπίτι και τη γλίτωσε. Ο Captain Spaulding, που τον βλέπουμε σε πολύ προσωπικές στιγμές με μια καυτή γκόμενα, σπεύδει να βοηθήσει την κόρη του… και τον Otis αναγκαστικά. Όποιος βρεθεί στον δρόμο τους τη γάμησε… Εδώ εμφανίζετε και ο αδερφός του clown που είναι ένας ιδιοκτήτης μπουρδέλου και τον υποδύεται ο Ken Foree που έπαιζε στο θρυλικό “Dawn of the Dead” του 1978. Ο Rob Zombie αποδεικνύει για άλλη μια φορά πως εκτός από γαμάτα τραγούδια, φτιάχνει ακόμα πιο γαμάτες ταινίες. Το τέλος είναι όλα τα λεφτά. Οι ευαίσθητοι και οι ψυχικά άρρωστοι σαν εμένα μπορεί και να συγκινηθείτε. Αν δεν θέλετε να δείτε το πρώτο, δείτε αυτό οπωσδήποτε! Απ’ τις καλύτερες ταινίες του είδους που έχω δει τα τελευταία χρόνια. Στο τέλος βλέπουμε και την αφιέρωση στη μνήμη του Matthew McGrory (1973-2005), του Tiny. Σημείωση: δεν το χα προσέξει αλλά παίζει και ο Johnny Knoxville στο ρόλο ενός μπάτσου. Παίζει επίσης ο γνωστός Μεξικάνος… όνομα δεν λέω…
“House Of 1000 Corpses” 2003. Το αριστούργημα του Rob Zombie που ύστερα από χρονοβόρα ταλαιπωρία με τις γαμημένες εταιρίες κατάφερε να την παρουσιάσει στο κοινό. Η οικογένεια firefly τη βρίσκει με περίεργους τρόπους και αποτελείτε κυρίως από serial killers. Μια παρέα που της αρέσει να ψάχνετε, σταματάει στο μαγαζί ενός clown όπου μαθαίνουν για τον μύθο του Dr. Satan. Στο δρόμο μια μουνάρα κάνει οτοστόπ στη βροχή. Την παίρνουν και αμέσως καταλαβαίνουν ότι είναι βαρεμένη. Λίγο παρακάτω ένα λάστιχο σκάει και τη συνέχεια δείτε την επί της οθόνης. Στο σπίτι με τα χίλια πτώματα εμφανίζονται μοναδικοί χαρακτήρες που θα μείνουν στην ιστορία του τρόμου όπως ο Captain Spaulding (Sid Haig), ο πιο γαμάτος clown με τα φοβερά του κοτόπουλα, ο Otis (Bill Moseley) με τις φιλοσοφημένες του φονικές τάσεις, ο αδικοχαμένος γίγαντας Matthew McGrory στο ρόλο του Tiny, η αποκαλυπτική Baby (Sheri Moon Zombie) σύζυγος του Rob Zombie και άλλοι χαρακτήρες που ήρθαν για να μείνουν. Η ταινία μας μεταφέρει σε άλλες εποχές κάπου στο 1977… με Αμερικάνικη γραφική βλαχιά, coca cola, σφαγές, βασανιστήρια, ακρωτηριασμούς, ψυχεδέλεια, έναν ωραίο κώλο και ότι άλλο χρειάζεται για να σου φτιάξει το κέφι. Δεν ξέρω γιατί, αλλά η οικογένεια firefly είναι τόσο συμπαθητική, παρά τις αποτρόπαιες πράξεις της… καμιά σχέση με τις οικογένειες δολοφόνων που έχετε δει ως τώρα! Έχουν ποιότητα! Άσχετο… σε μια συνέντευξη ο Rob Zombie φορούσε μπλούζα “Plan 9 from Outer Space”. Μην πάει και τη χάσετε…
“Candyman” 1992. Μια ταινία τρόμου που στοίχειωσε πολλούς καθρέφτες βασισμένο σε ιστορία του Clive Barker σε σκηνοθεσία Bernard Rose. Ο Candyman ήταν κάποτε ο γιος ενός σκλάβου που εξαιτίας ενός απαγορευμένου έρωτα με μια λευκή γυναίκα δολοφονήθηκε με φριχτό τρόπο κατά τη διάρκεια του οποίου έχασε και έναν καρπό… Η Helen Lyle κάνει μια εργασία για το πανεπιστήμιο πάνω στου σύγχρονους θρύλους. Το ενδιαφέρον της κινεί ο θρύλος του Candyman στον οποίο αρχικά δείχνει δυσπιστία… εάν σταθείς μπροστά απ’ τον καθρέφτη και πεις πέντε φορές το όνομα του τότε θα τον καλέσεις. Η Helen το τόλμησε και μια σειρά από φριχτούς φόνους θα ακολουθήσει… ανατριχιαστική ταινία που δεν θα ξεχάσω εύκολα…
“Maniac” 1980 ΗΠΑ. Ταινία τρόμου με πολύ αίμα του William Lustig με τον Joe Spinell (Frank Zito) στο ρόλο ενός μανιακού δολοφόνου που αφαιρεί απ’ τα θηλυκά θύματα του τα ρούχα και το τριχωτό μέρος της κεφαλής, προκειμένου να διακοσμήσει τις κούκλες με τις οποίες συγκατοικεί. Η ταινία ξεκινάει με ένα ζευγάρι που κοιμάται στην παραλία. Η κοπέλα κρυώνει και στέλνει τον δύσμοιρο εραστή της να πάει να φέρει ξύλα. Αποτέλεσμα δύο κομμένοι λαιμοί και λογικά ένας ευχαριστημένος κατά συρροή δολοφόνος. Μόνο που δεν είναι ευχαριστημένος και ποτέ δεν θα γίνει. Μια γοητευτική φωτογράφος η Anna (Caroline Munro) που θα τον φωτογραφίσει σε ένα πάρκο, θα του εξάψει το ενδιαφέρον με αποτέλεσμα να έρθει σε επαφή μαζί της… Κλασσικό Splatter διαμάντι! Η αφίσα θυμίζει λίγο το περσινό καλοκαίρι… (το Καλοκαίρι που ένας τύπος έκανε μια βόλτα με ένα κεφάλι σε κάποιο νησί του Αιγαίου)
“Dracula” ΗΠΑ 1931. Η νουβέλα του Bram Stoker σε σκηνοθεσία Tod Browning με τον Θεό Bela Lugosi (τον καλλίτερο δράκουλα όλων των εποχών “children of the night…”) και τους Helen Chandler, David Manners, Dwight Frye και Edward Van Sloan. Το αποτέλεσμα είναι ένα αθάνατο αριστούργημα! Ο Κόμης Δράκουλας ζει στον πύργο του στα Καρπάθια και ο Renfield, νεαρός δικηγόρος, ταξιδεύει ως εκεί και φιλοξενείται από τον Κόμη ο οποίος θέλει να αγοράσει γη στην Αγγλία. Οι χωρικοί τρομάζουν από την πρόθεση του Renfield να επισκεφθεί τον πύργο του Δράκουλα και ύστερα από μια περίεργη διαδρομή φτάνει στο κάστρο όπου τον υποδέχεται ο Κόμης. Στη συνέχεια ο δικηγόρος γίνεται σκλάβος του και μαζί θα ταξιδέψουν ως την Αγγλία μέσω θαλάσσης και μέχρι να φτάσουν το πλήρωμα θα έχει αφανιστεί. Ο Renfield αρκετά τρελαμένος, κλίνεται σε σανατόριο και τρώει μύγες, αράχνες και άλλα έντομα. Ο Κόμης δεν χάνει χρόνο και γνωρίζει τον Dr. Seward, την όμορφη κόρη του Mina, τον μνηστήρα της τον John Harker και τη φίλη της Mina, την Lucy η οποία σύντομα θα βρεθεί νεκρή με δύο σημάδια στο λαιμό… επόμενος στόχος του θα είναι η Mina. Ο προφέσορας Van Helsing, ειδικός σε “περίεργα” θέματα, ερευνά την υπόθεση και ανακαλύπτει πως μυρίζει vampire η ιστορία… Η ταινία είχε και συνέχειες με την κόρη του Δράκουλα “Dracula’s Daughter” 1936 καθώς και με το γιο του Δράκουλα “Son of Dracula” 1943 ή ακόμα και με το σκυλί του “Dracula’s Dog” 1978. Οι συνέχειες και τα remake ή ακόμα και παρωδίες δεν σταμάτησαν ποτέ. Το “Dracula: Dead and Loving it” 1995 με τον Leslie Nielsen έχει τρελό γέλιο. Ένα πιο παλιό cult αριστούργημα είναι το “Nosferatu, eine Symphonie des Grauens” του 1921 του F.W.Marnau με έναν Δράκουλα (Max Schreck) τρομερά απόκοσμο…
“Frankenstein” ΗΠΑ 1931. Μία αριστουργηματική μεταφορά της νουβέλας της Mary Shelley από τον James Whale με τον θρύλο Boris Karloff και τους Colin Clive, Mae Clarke, John Boles και άλλους που σήμερα σίγουρα δεν βρίσκονται εν ζωή. Ο δόκτορας Frankenstein μαζί με τον καμπούρη βοηθό του Fritz (αργότερα Igor) έχουν κλειστεί σε ένα εργαστήριο και κάνουν ανορθόδοξα πειράματα… προσπαθούν να δημιουργήσουν ζωή από νεκρά μέλη με τη βοήθεια του ηλεκτρισμού. Τα νεκρά μέλη τα αρπάζουν από εδώ και από εκεί (καμιά κηδεία, κανένας κρεμασμένος κλπ). Η Elizabeth, η γκόμενα του δόκτορα δείχνει έντονα την ανησυχία της και αποφασίζει να κάνει μια επίσκεψη μαζί με τον φίλο της Victor και τον καθηγητή Dr. Waldman για να αντικρίσουν τα σχέδια του doctora να παίρνουν σάρκα και οστά… “it’s alive, it’s alive… Oh, in the name of God! Now I know what it feels like to be a god…” Στη συνέχεια μας παρουσιάζεται ένα πρώιμος προβληματισμός για την πρόοδο της επιστήμης και το κόστος για να φτάσει κάποιος το Θεό. Το δημιούργημα ήταν κάποτε άνθρωπος ζωντανός και τώρα είναι ένα τέρας που όλοι το φοβούνται… Αργότερα ο James Whale θα γυρίσει το “Bride of Frankenstein” όπου ο δόκτορας θα δημιουργήσει μια σύντροφο για το τέρας και το 1938 o Rowland V. Lee θα μας γνωρίσει το γιο του που θα ακολουθήσει τα βήματα του πατέρα του στο “Son of Frankenstein”. O Whale γύρισε μεταξύ άλλων το “The Invisible Man”. Μέσα στον 20ο αιώνα το τέρας του Frankenstein πρωταγωνίστησε σε πολλές ταινίες από το 1910 του Edison μέχρι και τον 21ο αιώνα και μαζί με τον δράκουλα είναι από τις πιο διάσημες μορφές στο cinema του τρόμου.
“Last Days” 2005. Βασισμένος στις τελευταίες μέρες του Kurt Cobain ο Gus Van Sant γύρισε το Last Days. Αρχική ιδέα ήταν να γυρίσει κάτι πιο βιογραφικό αλλά φοβούμενος την μαύρη χείρα, κατέληξε στον Blake. Ο Blake (Michael Pitt) είναι ένας αυτοκαταστροφικός rock star (grunge star) που περιπλανιέται στο δάσος και μετά στο εξοχικό του σπίτι και αδυνατεί να επικοινωνήσει με τον κόσμο γύρω του, απομονωμένος στον εαυτό του, τσακισμένος από την διασημότητα. Συμμετέχει και η Asia Argento κόρη του παμμεγίστου Dario Argento.
Kολοχαρτον: από τις Εκδόσεις Το Κόλο 