Αρχείο ετικέτας Ταινίες

Juno (2007)

“Juno” Αμερική 2007. Μια ταινία του Jason Reitman με την Ellen Page (Inception, Hard Candy) στο ρόλο ενός δεκαεξάχρονου ιδιαίτερου κοριτσιού που μένει έγκυος από τον φίλο της (Michael Cera… Superbad). Αποφασίζει να μην το σκοτώσει και να το δώσει για υιοθεσία σε ένα ιδανικό(?) ζευγάρι. Είναι πολύ ευχάριστη ταινία με όμορφο τέλος και πολύ καλό soundtrack!

Bad Santa (2003)

“Bad Santa” ή “Ο Αϊ Βασίλης Είναι λέρα”. Αμερικανική παραγωγή του 2003 με τον Billy Bob Thornton στο ρόλο του πιο κατεστραμμένου και ταυτόχρονα πιο αξιολάτρευτου Άγιου Βασίλη που είναι μέλος μιας μικρής Χριστουγεννιάτικης συμμορίας ληστών εμπορικών κέντρων! Την παράσταση κλέβει ένα παχουλό παιδάκι (Brett Kelly) που πέφτει συνεχώς θύμα νταήδων και η μοίρα τον ενώνει με τον ανίερο άγιο. Παίζει επίσης και η Lauren Graham (οικογένεια Gilmore) ως barwoman με βίτσιο την στολή του Άγιου! Σκηνοθετεί ο Terry Zwigoff (Ghost World!!!). Ότι πρέπει για τις γιορτές και όχι μόνο!

What to do in case of fire?” ή “Was tun, wenn’s brennt? 2001/2

“What to do in case of fire?” ή “Was tun, wenn’s brennt?” Γερμανική ταινία του 2001/2 σε σκηνοθεσία Gregor Schnitzler. Μια punk παρέα ζει το αναρχικό όνειρο στο δυτικό Βερολίνο του 80. Δώδεκα χρόνια αργότερα και ενώ οι ζωές τους έχουν πάρει διαφορετικό δρόμο, θα ξανασμίξουν με αφορμή μια βόμβα που σκάει με 12 χρόνια καθυστέρηση και ένα φιλμ που θα μπορούσε να τους στείλει όλους μέσα. Νοσταλγική ταινία με δράση, έρωτα και δράμα στη συσκευασία του ενός.

Hell Of The Living Dead (1980)

“Hell Of The Living Dead” Ιταλία 1980 του Bruno Mattei (ως Vincent Dawn). Γνωστή και ως Virus. Την είχα βρει σε κασέτα πριν καμιά δεκαριά χρόνια. Τρομερή καφρίλα με τα αγαπημένα μας zombies, 4 πεζοναύτες, μια δημοσιογράφο και άλλα λίγα θύματα. Η σπλατεριά σε όλη της το μεγαλείο! Δείχνει και λίγο βυζάκι! Cult-ίλα επηρεασμένη αρκετά από Dawn Of The Dead, δανείζεται αρκετά στοιχεία όπως και μέρος της μουσικής επένδυσης από τους Goblin.

Carrie (1976)

“CARRIE” ΗΠΑ 1976 άλλη μια σκηνοθετική δουλεία του Brian De Palma βασισμένη σε νουβέλα του λατρεμένου Stephen King. Πρωταγωνιστεί η Sissy Spacek στο ρόλο της αξιαγάπητης Carrie White, ενός κοριτσιού με ικανότητες τηλεκίνησης και με μία θρησκευτικά πωρωμένη μάνα (Piper Laurie). Η νεαρή μαθήτρια είχε την πρώτη της περίοδο στα ντους του σχολείου και μη γνωρίζοντας τι της είχε συμβεί (προβληματική μητέρα) σοκάρετε και ζητάει τρομαγμένη τη βοήθεια των συμμαθητριών της οι οποίες την κοροϊδεύουν μέχρις εσχάτων. Η μάνα της το παίρνει βαριά, το θεωρεί αποτέλεσμα πονηρών σκέψεων! Μια συμμαθήτρια της (Amy Irving) με καλές προθέσεις θέλει να επανορθώσει για την καημένη την Carrie και αναγκάζει τον γκόμενο της να συνοδεύσει την Carrie στο σχολικό χορό. Εκεί μια τιμωρημένη μαθήτρια (Nancy Allen) μαζί με τον γκόμενο της (John Travolta) δοκιμάζουν τα όρια της, μα που να ‘ξεραν τι θα ακολουθούσε… Η ταινία είχε και μία αρκετά συμπαθητική συνέχεια το 1999 (The Rage: Carrie 2) καθώς και ένα remake για την τηλεόραση το οποίο δεν έχω δει ακόμα.

Scarface (1983)

“Scarface” 1983 Αμερικάνικη παραγωγή σε σκηνοθεσία Brian De Palma με τον Al Pacino στο ρόλο του Tony Montana, Κουβανού με λερωμένο ποινικό μητρώο που τον δωρίζει ο Castro μαζί με χιλιάδες άλλους στο Miami, Florida. Στον προσφυγικό καταυλισμό κανονίζεται η πρώτη δουλειά, να φάει έναν πρώην χαφιέ του καθεστώτος. Από εκεί και πέρα αρχίζει η καριέρα του με στόχο να χτίσει την δική του αυτοκρατορία στον υπόκοσμο. Στο πλευρό του ο καλύτερος του φίλος και φανατικός μουνάκιας, ο Manny Ribera (Steven Bauer). Υπάρχει και εδώ το love story του πρωταγωνιστή… o Tony γουστάρει θανάσιμα την γυναίκα του αφεντικού Frank Lopez (Robert Loggia) που δεν είναι άλλη από την Michelle Pfeiffer. Δεν έχω δει πολλές γκανγκστερικές ταινίες αλλά αυτή με κέρδισε από τον πρώτο φόνο. Τέλος όποιος έχει παίξει το “Grand Theft Auto: Vice City” θα την λατρέψει αυτή την ταινία!

Παραγγελιά (1980)

“Παραγγελιά” 1980. όπως διαβάζουμε και στην αρχή του έργου… η ιδέα αυτής της ταινίας στηρίζεται σε μια πραγματική ιστορία του 1973. Στην ιστορία του Νίκου Κοεμτζή που καταδικάστηκε τρεις φορές σε θάνατο για την δολοφονία δύο αστυνομικών, ενός πολίτη και για άλλες σωματικές βλάβες εξαιτίας μια παραγγελιάς (ήταν πολλά περισσότερα). Άλλοι των είπαν ήρωα και άλλοι φονιά. Ο Σαββόπουλος έγραψε για αυτόν έναν ύμνο, το “μακρύ ζεϊμπέκικο για τον Νίκο”. Στην ταινία παίζουν μεταξύ άλλων ο Αντώνης Αντωνίου και ο Αντώνης Καφετζόπουλος. Συμμετέχει και η Κατερίνα Γώγου όπου απαγγέλλει ποιήματα της με έναν συγκλονιστικό τρόπο που για μένα την κάνει πρωταγωνίστρια. Η ιστορία της ταινίας ξεκινάει με την παρέα του Νίκου να πηγαίνουν σε τελειωμένο νυχτερινό κέντρο με το φορτηγάκι του φίλου του, που γράφει “νεωτερισμοί είδη προικός ο Βάγγος” και τελειώνει σε μια δικαστική αίθουσα. Κατά την διάρκεια της ταινίας αναφέρονται αρκετά γεγονότα του παρελθόντος που σε συνδυασμό με τα συμβάντα μας βοηθάνε να καταλάβουμε πως οδηγήθηκε ο πρωταγωνιστής σε αυτήν την έκρηξη βίας. Όποια κι αν είναι η γνώμη σας για τον Νίκο Κοεμτζή, που ζει και πουλάει το βιβλίο του στο μοναστηράκι, αξίζει και με το παραπάνω να δείτε την “παραγγελιά”. Σενάριο και σκηνοθεσία, Παύλος Τάσιος.

“στο μυαλό είναι ο στόχος…”

Σπιρτόκουτο (2003)

“Σπιρτόκουτο” 2003. Ένα  ακραίο αριστούργημα του Νίκου Οικονομίδη. Από τις πιο καφρίλες ταινίες που έχω δει και ας μην έχει μέσα ούτε έναν ακρωτηριασμό. Η λεκτική βία σε όλη της το μεγαλείο, πιο ακραία, πιο ρεαλιστική από ποτέ. Μια μέρα στο σπίτι του Δημήτρη, ενός ανθρώπου της διπλανής πόρτας. Είναι καλοκαίρι και ο κλιματισμός έχει χαλάσει. Κάποια προβλήματα της οικογένειας σε συνδυασμό με τις συνθήκες και την ασυνεννοησία πυροδοτούν την κατάσταση. Χαρακτήρες που ξεπερνούν τα όρια τους. Παίζουν Ερρίκος Λίτσης, Κώστας Ξυκομηνός, Ελένη Κοκκίδου, Αγγελική Παπούλια, Γιάννης Βουλγαράκης, Ιωάννα Ιβανούδη, Σταύρος Γιαγκούλης και Σεραφίτα Γρηγοριάδου. Η ταινία μεταφέρθηκε και στο θέατρο.

Ο χαμένος τα παίρνει όλα (2003)

“Ο χαμένος τα παίρνει όλα” 2003. Μια ταινία του Νίκου Νικολαϊδη με τους Γιάννη Αγγελάκα, Συμεών Νικολαϊδη, Ιφιγένεια Αστεριάδη, Τζένη Κιτσέλη, Louise Attah, Lumi Savva και την Ιωάννα Παπά. Η ταινία μας δείχνει την βρωμιά και την παρακμή μιας πόλης, σε όλη της το τραγικό μεγαλείο. Ο Γιάννης Αγγελάκας αναλαμβάνει το ρόλο του άντρα που τριγυρίζει στο δρόμο με τα λιγοστά του υπάρχοντα, μετά από έναν χωρισμό. Θα καταλήξει σε μια παλιά του ιστορία όπου θα τον φιλοξενήσει προσωρινά, αφού πρώτα στραπατσαριστεί από μαλάκες της ασφάλειας. Στη συνέχεια θα μπλέξει σε μια βρώμικη δουλειά μαζί με έναν μικρό που οπλίζεται με την κιθάρα του, την σύντροφο του, μια μαυρούλα stripper και τη δεσποινίς Βατόμουρο. Έχουν όλοι ένα κοινό όνειρο. Να φύγουν μακριά. Άλλοι για να φτιάξουν τη ζωή τους και άλλοι για μια παραλία που δεν ξέρουν καν αν υπάρχει… ακούγεται μουσική του Γιάννη Αγγελάκα και τραγούδια του Συμεών Νικολαϊδη.

Disturbing Behavior (1998)

“Disturbing Behavior” 1998 σε σκηνοθεσία David Nutter. Ο Steve (James Marsden) με την μικρή του αδερφή Lindsay (Katharine Isabelle) και τους γονείς, μετακομίζουν στο Cradle Bay. Εκεί ο James πιάνει φιλία με δυο παρείσακτους, τον UV και τον Gavin που τον κατατοπίζουν και του γνωρίζουν την τρίτη της παρέας την Rachel (K.Holmes). Γρήγορα μαθαίνει από πρώτο χέρι πως (πράγματι) κάτι περίεργο συμβαίνει με μια ομάδα παιδιών, τους “blue ribbons” που συχνάζουν στο γιαουρτάδικο… κάτι που σχετίζεται με πλύση εγκεφάλου μαθητών, αλλόκοτα βίαιες συμπεριφορές και περίεργες εξαφανίσεις. Μια ταινία για μικρούς και για μεγάλους, με πολλές αλήθειες, αρκετή δόση γέλιου και γαμάτη μουσική. Δείτε την… και θα με θυμηθείτε…

“Hey teacher… leave them kids alone…”