Η «Αφροδίτη» λατρεύει τον πούτσο μου. Όποτε βρισκόμαστε δεν χάνει ευκαιρία και μου το αποδεικνύει όπως μόνο αυτή ξέρει. Ήμουνα σάτυρος και πριν τη γνωρίσω αλλά αφότου τη γνώρισα έγινα και νάρκισσος. Όταν βρισκόμαστε αρέσκομαι να της πειράζω συνέχεια το μουνάκι,  παιχνιδιάρικα στην αρχή για να την καυλώσω κι έπειτα να της δείχνω τι ζημιά έκανε! Δηλαδή της επιδεικνύω το καυλωμένο πέος μου σαν γνήσιος νάρκισσος και σάτυρος και την προκαλώ να απολαύσει την ομορφιά του.  Έτσι αρχίζει η ιεροτελεστία μας.

Στην αρχή, ενώ κάθεται και το θαυμάζει, μου λέει να το κρύψω και να ντυθώ. Κάνει τη δύσκολή αλλά ξέρω πως δε μου χαλάει χατίρι. Εγώ της λέω εντάξει, αρκεί πρώτα να το χαϊδέψει λίγο. Τότε έρχεται κοντά κι αρχίζει να με χαϊδεύει απ’ τα αρχίδια μέχρι πάνω δίνοντας μου αυτά τα καυτά φιλάκια που προδίδουν ασυγκράτητο πάθος και πολύ μεγάλη καύλα. Τότε με βάζει να καθίσω άνετα στον καναπέ κι επικεντρώνει όλο το ενδιαφέρον της στον πούτσο μου που ήδη κοντεύει να εκραγεί από καύλα. Αρχίζει λοιπόν να τον γεύεται φιλώντας πρώτα το πουτσοκέφαλο. Εγώ νοιώθω το γλυκύτατο και καυτό φιλί της με αυτή την μαλακή γλώσσα να σαλιώνει με πόθο τον πούτσο μου, κατεβαίνοντας σιγά-σιγά προς τα αρχίδια, όπου μένει κι εκεί λίγο για να μην τα αφήσει παραπονεμένα. Έπειτα  χρησιμοποιώντας μόνο τη γλώσσα και τα χείλη, ανεβαίνει αργά και βασανιστικά προς το πουτσοκέφαλο ενώ κάνει κι εκεί μια στάση. Τώρα είναι ώρα να τον βάλει ολόκληρο στο στόμα της κάνοντας με να πεθαίνω από καύλα. Σιγά-σιγά…όλο! Αρχίζει λοιπόν ρυθμικά αυτή τη φορά χρησιμοποιώντας και τα δόντια της που το βρίσκω τρομερά ερεθιστικό. Έχει αποκτήσει εξαιρετική τεχνική κι έτσι δεν φοβάμαι μην τυχών και μου τον δαγκώσει κι έτσι νοιώθω όλο το υπέροχο στόμα της στο καυλί μου. Όταν κοντεύω να χύσω το καταλαβαίνει κι έτσι επιταχύνει το ρυθμό ρουφώντας τώρα πιο σφιχτά. Είναι υπέροχα και η ηδονή μου μοιάζει ατελείωτη καθώς φεύγει η πρώτη δόση από σπέρμα στο στόμα της. Έπειτα το βγάζει από το στόμα της έτσι ώστε η υπόλοιπη δόση από σπέρμα να την πετύχει γύρω στο όμορφο πρόσωπο της και να φαντάζει σαν θεά του σεξ με τα χύσια  μου να στάζουν από το στόμα της. Νομίζω πως θα λιποθυμήσω από την ηδονή! Μου λέει να κάτσω εκεί ακίνητος ενώ πάει να πλυθεί και να φέρει χαρτί να καθαρίσει κι εμένα από τα υπόλοιπα χύσια γύρω από το πέος και την κοιλιά μου.

Τώρα είναι η σειρά μου να της δείξω πόσο την ευχαριστώ προσφέροντας της μια παρόμοια ηδονή με αυτή που με έκανε να νοιώσω. Την ξαπλώνω στον καναπέ κι αρχίζω να τη φιλάω παντού. Ξεκινάω από τα χείλη που μου πρόσφεραν όλη αυτή την ηδονή και συνεχίζω στον τρυφερό λαιμό της όπου στέκομαι για λίγο. Κατεβαίνοντας προς τα κάτω, σειρά έχουν τα βυζάκια που είναι τρομερά απολαυστικά. Μπορώ να κάθομαι εκεί με τις ώρες! Συνεχίζω όμως και στην κοιλίτσα που κάνει σπασμούς από τα φιλιά μου. Προχωρώντας προς τα κάτω, περνάω δίπλα από το μουνάκι της φιλώντας την στα μπούτια για να την εξιτάρω περισσότερο και μετά, κατευθύνομαι στην καρδιά της ηδονής της. Τη κλειτορίδα! Εκεί κάνω μεγάλο παιχνίδι. Το μουνάκι της είναι τόσο μούσκεμα, τόσο ζεστό και τόσο γλυκό μαζί, που το απολαμβάνω όσο τίποτε άλλο. Αρχίζω λοιπόν να παίζω με τη γλώσσα μου τα μουνόχειλα της, τη κλειτορίδα, διεισδύοντας  και λίγο στον κόλπο της,  για να γευτώ όλα τα υγρά του οργασμού της, που είναι τόσο νόστιμα…!!!  Έτσι  όπως έχει ανοίξει το μουνάκι της γεύομαι όλη την ομορφιά που μου προσφέρει. Το τρώω κανονικά προσέχοντας μόνο να μην τη φτάσω σε κορύφωση, επιβραδύνοντας τους ρυθμούς ή φυλώντας την για λίγο κάπου άλλού,  και μετά ξανά εκεί. Αυτό το κάνω μέχρι να μου πει πως θέλει αμέσως τον πούτσο μου μέσα της και δεν αντέχει άλλο.

Τότε αρχίζω τη διείσδυση. Καθώς εισχωρώ μέσα της  νοιώθω το θεσπέσιο  μουνάκι της να πλημμυρίζει με καυτά υγρά τον πούτσο μου. Αρχίζω αργά, επιταχύνοντας στην πορεία και μετά ξανά αργά έχοντας σηκώσει τα πόδια της έτσι ώστε να στηρίζονται  από τους ωμούς μου για να έχω έτσι τον απόλυτο έλεγχο. Θέλω να της προσφέρω πάντα την απόλυτη ηδονή και ξέρω πως, όσο κι αν το απολαμβάνει έτσι, αυτή δεν είναι η στάση η οποία έρχεται σε οργασμό.

Αφήνω λοιπόν τη θέση του επιβήτορα για να πάρω τη θέση του πασά, καθώς ξαπλώνω και τη  βάζω  να ιππεύσει πάνω στον πούτσο μου σαν αμαζόνα. Φτάνω τέρμα μέσα της σε αυτή τη στάση κι αυτό την τρελαίνει. Αρχίζει λοιπόν να ιππεύει πάνω στον πούτσο μου. Στην αρχή ρυθμικά και μετά πιο γρήγορα, ώσπου σύντομα χάνει κάθε έλεγχο των κινήσεων της. Σφίγγεται πάνω μου φωνάζοντας από ηδονή με άρρυθμες αλλά δυνατές κινήσεις, κάνοντας τον πούτσο μου να καρφώνεται στο τέρμα του κόλπου της. Δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα από μια γυναίκα να φτάνει σε οργασμό κάνοντας αυτές τις σπασμωδικές κινήσεις οι οποίες προδίδουν υποταγή αλλά και απόλυτη ελευθερία μαζί. Η ύστατη στιγμή της ηδονής!

Την αφήνω να ηρεμίσει λίγο έχοντας ακόμα τον καυλωμένο πούτσο μου μέσα της . Μετά την γυρνάω στα τέσσερα, που είναι και η αγαπημένη μου στάση, και συνεχίζω να παίρνω το μουνάκι της καθώς τα κωλομέρια της χτυπούν στην κοιλιά μου. Πλαφ πλάφ πλάφ… Α, έχει τέλεια  κωλάρα και με καυλώνει τόσο πολύ ώστε να χύνω πάντα σε αυτή τη στάση! Την κρατάω από τους γοφούς και την πιέζω με δύναμη στο σκληρό μου πέος. Όταν νοιώθω πως θα εκραγώ, βγάζω γρήγορα τον πούτσο μου και χύνω όλη αυτή τη συσσωρευμένη καύλα μου, στα κωλομέρια και την πλάτη της! Έπειτα ηρεμούμε λίγο ενώ ετοιμαζόμαστε για τον επόμενο γύρο. Μετά επαναλαμβάνουμε ξανά και ξανά και ξανά…

Υ.Γ. Ενώ έγραφα αυτό το κείμενο, έκανα ένα διάλειμμα να τον παίξω και μετά συνέχησα.

Μοιχάλης Μοίχος

από το βιβλίο Μπουρδολογίες Ενός Σάτυρου

(Άλλη μια ιστορία με καύλες, αλκοόλ και χασίς)

Εχθές ήρθε μια φίλη μου σπίτι που γουστάρω πολύ την παρέα της…

Είχε έρθει για να δει κάτι στο ίντερνετ επειδή δεν έχει Η/Υ και να τα πούμε.

Εγώ ήμουνα μόνο με μια βερμούδα και τίποτα από κάτω. Αυτή φορούσε μια πολύ καλοκαιρινή μπλούζα με ραντάκι και τζιν παντελόνι ενώ  στο λαιμό της φορούσε ένα μακρύ κολιέ με γαλάζια κοχύλια που ήταν περασμένο διπλή φορά κι έτσι όπως κρεμότανε στο μπούστο της και της χάιδευε τα βυζάκια, τόνιζε τη γυναικεία φύση της και προκαλούσε τις ορμές μου τόσο που η βερμούδα μου άρχισε φουσκώνει από τον ασυγκράτητο και αχόρταγο πούτσο μου  που είχε, όπως φαίνεται, άγριες διαθέσεις. Οι γονείς μου ήταν μέσα, τις άνοιξε η μάνα μου. Εγώ έπαιζα κιθάρα με πολύ βρώμα στον ενισχυτή και πολύ δυνατά ενώ είχα ξεκουρδίσει σε “ρε” για να ακούγεται ακόμα πιο βαρύς ο ήχος μου κι έτσι δεν την άκουσα που ήρθε. Όταν μπήκε λοιπόν στο δωμάτιο συνέχιζα να παίζω τα χαρντκοράδικα ριφάκια μου κι αυτή με παρατηρούσε. Μετά άφησα την κιθάρα για να ασχοληθώ μαζί της. Μπήκαμε λοιπόν στο ίντερνετ και την άφησα για λίγο να κάνει τη δουλειά της ενώ της έβαζα τραγούδια για να δουλέψει πιο ευχάριστα. Πότε—πότε της αποσπούσα την προσοχή για να της διαβάσω κάποιο ποίημα της Κατερίνας Γώγου ή του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα και μετά έβαζα παλιά κομμάτια από Σιδηρόπουλο, Λάκη Παπαδόπουλου και Αριστείδη Μυταρά (γιος του ζωγράφου αλλά πολύ καλός μουσικός). Σε άσχετες στιγμές της έδινα κάνα φιλάκι στο λαιμό ή τα χείλη της για να την εξιτάρω και να της αποσπάσω την προσοχή. Το ξέρω πως την καύλωνα αλλά μου έκανε πως αντιστέκεται κι αυτό γιατί υποτίθεται πως κάτι συμβαίνει με κάποιον άλλο και… ξέρεις τώρα, μαλακίες. Έχω όμως τον τρόπο μου. Κάποια στιγμή μπαίνει η μάνα μου μέσα και μου φέρνει το τηλέφωνο. Ήταν ένας φίλος μου. Η Εβελίνα  κρατούσε ένα κουτάκι σόδα—παγωμένο ενώ εγώ έπινα κλασικά τις μπίρες μου. Ενώ μιλούσα, για να με πειράξει, ακούμπαγε το παγωμένο κουτάκι σόδα στην κοιλιά μου κι εγώ τσίτωνα. Ακούγοντας τη φωνή μου να αλλάζει διακυμάνσεις, ο φίλος μου, με ρωτάει: «τι έχουμε… γατούλα, γατούλα;». Ναι, του απαντάω και θέλει παιχνιδάκια… Μετά από λίγο κλείσαμε να με αφήσει με την γατούλα μου.

Εγώ λοιπόν που είχα φρεσκοξυρισμένα αρχίδια και κοντοκουρεμένο το πάνω μέρος του πούτσου μου, θέλησα να της το δείξω να μου πει αν της αρέσει έτσι. «όχι, όχι, δεν θέλω να το δω» μου λέει και γυρνάει από την άλλη μεριά. Στην ιδέα και μόνο, το μαρκούτσι μου είχε αρχίσει να καυλώνει πάλι. Μόλις λοιπόν γυρνάει να με ξανακοιτάξει εγώ κάνω να της το δείξω πάλι. «Κοίτα» της λέω, «δεν θέλω να σου δείξω τον πούτσο μου, το ξύρισμα μόνο να δεις, να μου πεις αν σου αρέσει» Κι έτσι κατεβάζω τη βερμούδα και της το δείχνω ενώ το γυρνάω από όλες τις μεριές για να καταλάβει πόσο το έχω ξυρίσει. Της αρέσει αλλά μου λέει πως στο πάνω μέρος θέλει περισσότερη τρίχα γιατί τονίζει την αρρενωπότητα μου.

Έχω καταστρώσει σχέδιο, αν και ξέρω πως με τους γονείς μου μέσα δύσκολα θα γίνει κάτι παραπάνω. Μπορούμε όμως να το διασκεδάσουμε μέχρι εκεί που μας παίρνει ή και λίγο παραπάνω… ότι κάτσει. Μετά βλέποντας την κιθάρα, της λέω «έλα να σε βγάλω μια φωτογραφία με την κιθάρα. Είναι μια morris που μοιάζει με κάποιο παλιό μοντέλο της Gibson και έχει το χρώμα του ξύλου—είναι πολύ όμορφη κιθάρα. Χρησιμοποιούμε το κινητό της για τη φωτογραφία γιατί δεν είναι εύκαιρη φωτογραφική μηχανή. Την τραβάω κάνα δύο φώτο με την κιθάρα και μετά της λέω να με τραβήξει αυτή, αλλά γυμνό με την κιθάρα. Πετάω λοιπόν τη βερμούδα μου και φοράω την κιθάρα στον ώμο. Ποζάρω έτσι με την κιθάρα να κρέμεται και στο τελείωμα της να περισσεύει ο ταυραντωμένος  και πάντα ορεξάτος πούτσος μου. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι αισθησιακή αυτή η εικόνα, αλλά μόλις την είδα, μου φάνηκε κάφρικη… Εγώ με άγριο ύφος, με τα γένια μου και τα μαλλιά κάτω, γυμνός, την κιθάρα και τον πούτσο μου να περισσεύει από κάτω, σα να λέω «όποια κι αν είσαι, τώρα “τη γάμησες!!!”»

Συνεχίσαμε να βγάζουμε φωτογραφίες. Μετά την προκάλεσα να βγάλει μόνο τον πούτσο μου για να δω πως φαίνεται έτσι ξυρισμένος στο φακό. Κανονικά σε στύση όπως πάντα, ποζάρω επιδεικτικά καμαρώνοντας για αυτό μου το μεγαλείο. Εκείνη δεν κρατιέται και μου κάνει επίθεση χουφτώνοντας μου τα αρχίδια και φιλώντας με καυλιάρικα στο στόμα. Γαμώτο, αν λείπανε οι γονείς μου θα την είχα γαμήσει, αλλά δεν μπορεί  να γίνει κάτι τέτοιο με τους γονείς μου μέσα. Δεν έχει σημασία, καλά περνάμε κι έτσι. Μετά άρχισα να χοροπηδάω εδώ κι εκεί και να φωνάζω:

«Είμαι σάτυρος και χορεύω γύρω σου με τα τραγίσια πόδια μου και την ψωλή μου πάντα καυλωμένη—σε προσκαλώ! Έλα στο χορό μου κι εσύ, και δεν θα χάσεις! Έλα! Έλα! Έλα!…».

Κι εκείνη να μου λέει πως έχω ξεφύγει αλλά να γουστάρει τρελά, κι εγώ να συνεχίζω να χοροπηδάω και να κάνω κατακόρυφους, σβούρες και ακροβατικά—να μη θέλω να ντυθώ με τίποτα! Την αγκάλιαζα, την φίλαγα κι ακουμπούσα το πέος μου πάνω της. Μου αρέσει πολύ να την τρελαίνω έτσι…

Τέλος πάντων, έπρεπε να φύγουμε κάποια στιγμή αφού, ούτως ή άλλως, δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες.

Εγώ είχα να πάω σε ένα φίλο για να βγούμε κι αυτή σπίτι της για ύπνο γιατί μου είχε έρθει πιωμένη από ούζα στην Πειραϊκή όπου είχε πάει με την παρέα της. Με πέταξε μέχρι το σπίτι του φίλου μου, με καληνύχτισε και μου υποσχέθηκε να μου στείλει τις φωτογραφίες που τραβήξαμε μέσω  e-mail.

Φτάνοντας στον φίλο μου με περίμενε ένα μεγάλο τσιγάρο με χασίς πρώτης ποιότητας. Το πίνουμε και ξεκινάμε να πάμε στο μαγαζί που δούλευε η κοπέλα του όπου εγώ συνεχίζω με μπίρες κι αυτός με ουίσκι. Ήμουνα κομμάτια—μεθυσμένος, γλυκά μαστουρωμένος και με κάτι απίστευτες καύλες. Τα είπαμε. Η κοπέλα του είναι από την Αγγλία και τον τελευταίο καιρό δεν τα πηγαίνανε και τόσο καλά. Τα είπαμε και με την κοπέλα του. Είναι και οι δυο εκκεντρικοί (όπως όλοι μας άλλωστε…) και γαμώ τα άτομα. Ήπια τις μπίρες μου και αποχώρισα, λιώμα για το σπίτι, σέρνοντας το σώμα μου μετά βίας ως την πιάτσα ταξί. Έφτασα σπίτι, έβαλα να δω μια τσόντα και μετά πέθανα στον ύπνο γυμνός όπως ήμουνα στο καναποκρέβατο με το χέρι μου να αγγίζει  το πιο ευαίσθητο σημείο του σώματος μου.

Οι γονείς μου θα φεύγανε το πρωί κι εγώ έπρεπε να προετοιμαστώ για την επόμενη μέρα που θα είχα το σπίτι ελεύθερο.  Δε θα μου τη γλίτωνε…

Μοιχάλης Μοίχος

*Από το βιβλίο «Μπουρδολογίες Ενός Σάτυρου»

Τι είναι ποιητής;
Αυτός που ποιεί
Με αυτή την έννοια ποίηση είναι
όλες οι μορφές τέχνης
Η μουσική, η ζωγραφική,
το φώς του ήλιου και οι καταστρεπτικές του ιδιότητες
η γέννηση ενός φυτού ή ζώου ή κάποιου στίχου…
και ο θάνατος αυτών
Ποίηση είναι και η δουλειά του υδραυλικού, του ηλεκτρολόγου
Του ελαιοχρωματιστή
Αλλά μεγαλύτερη απ’ όλες
είναι αυτή του σκουπιδιάρη
που μας καθαρίζει
απ’ όλα τα σκατά, ώστε να μπορούμε
να τα ξανακάνουμε
Ποίηση είναι αυτό!
Έτσι κι εγώ—σαν γνήσιος ρακοσυλλέκτης—μαζεύω όλα αυτά τα σκουπίδια
Όλα τα σκατά που πετάτε τριγύρω
Τα συγκεντρώνω όλα για πάρτι μου
και δεν αποχωρίζομαι κανένα, για κανέναν λόγο
αφήνοντας έτσι όλους εσάς
καθαρούς και αποστειρωμένους
να λάμπετε μες την άγνοια σας.
Έτσι, μέσα σε όλη αυτή τη δυσωδία
των απορριμμάτων και των περιττώματών σας
Κάνω την ιεροτελεστία μου…
Τα βάζω όλα σε ένα μεγάλο καζάνι,
Τα ανακατεύω
Και μετά πηδάω κι εγώ μέσα
κι έπειτα βγαίνω γεμάτος από την πιο σιχαμερή  ποίηση
που εσείς οι ίδιοι με κάνατε να νοιώσω
Έτσι πιάνω μια λευκή κόλλα χαρτί
και πιέζω πάνω την παλάμη μου
τη ψυχή μου
έτσι ώστε να αποτυπωθεί
όλη η αηδία μου για σας και τον πολιτισμό σας,
Ότι πιο άχρηστο.
Ε, με αυτή την έννοια,
Ναι,
Είμαι ποιητής!

Μοιχάλης Μοίχος

*από το βιβλίο του Μπουρδολογίες Ενός Σάτυρου

…κατεβάστε το από τη βιβλιοθήκη μας

Ένας τρόπος να διαβάσεις σύγχρονη ποίηση είναι,
την ώρα που θα είσαι κλεισμένος στην τουαλέτα
—χέζοντας με το βιβλίο στο χέρι—
να προσπαθείς να συγκεντρωθείς ενώ το τηλέφωνο χτυπά,
η γιαγιά και η θεία σου να φωνάζουν συζητώντας,
ο πατέρας σου να κοιμάται,
κι εσύ να κουνάς το χέρι σου χαρωπά
με την ηλίθια χορευτική μελωδία του κινητού που ακούγεται, γελοιοποιώντας την όλη κατάσταση,
καθώς το βιβλίο με όλες τις έννοιες  του και όλη του τη σοφία,
περιμένει υπομονετικά στα γόνατα σου
και οι «οσμές» από τα περιττώματα σου,
να σου πνίγουν τη μύτη!

Μοιχάλης Μοίχος

*από το βιβλίο  Μπουρδολογίες Ενός Σάτυρου. Κατεβάστε το από εδώ

Έχει ως εξής:

Αντάμπαρα: το αντάμπαρα είναι η πρώτη λέξη που πρέπει να μάθεις, μετά το τουρουτουτούρου βέβαια. Το αντάμπαρα το χρησιμοποιούμε όταν μια κατάσταση έχει καλώς. Για παράδειγμα όταν ρωτάμε: την έβγαλες την παραγγελία; Απαντάμε με αυτή τη λέξη.

Τουρουτουτούρου: το τουρουτουτούρου το χρησιμοποιούμε όταν θέλουμε να πούμε πως κάτι είναι σε εξέλιξη. π.χ. “να δέσω αυτό το κιβώτιο;” η απάντηση είναι τουρουτουτούρου. Το τουρουτουτούρου ήταν και η πρώτη λέξη που βγήκε και πάει με όλα.

Ουασάλαπα: αυτή η λέξη ακολουθεί τις δυο προηγούμενες και είναι το συμπέρασμα των δυο πρώτων. π.χ. αντάμπαρα+τουρουτουτούρου=ουασάλαμπα. Δηλαδή όλα έχουν γίνει όπως πρέπει.
Τραβουντέι: αυτή η λέξη χρησιμοποιείται όταν κάτι συμβαίνει. π.χ. τι έχεις ρε? Τραβουντέι! Ο συνομιλητής καταλαβαίνει πως κάτι έχεις.

Γκαγκανιέλα: αυτή η λέξη είναι συμπερασματική και κι ενδεικτική παράλληλα. Δηλαδή παίρνω χαμπάρι τι γίνεται.

Αμπέμπα μπεάκουε: χρησιμοποιείται ως ονομαστική λέξη για κάποιο πρόσωπο.

Γιουπρουκρούτνι: δείχνει μια κατάσταση… περίεργη.

Αλ Μαχμούτ γουασάλαπα: αυτή η λέξη είναι για πολύ προχωρημένους και δεν θα καταλάβεις.

Γουασάλαπα πάπαλα!: η κατάληξη και το τέλος μια κατάστασης.

Μπάκα—μπάκα: αυτή η λέξη προσδιορίζει πως όλα εξελίσσονται καλώς.

Αβαβά!: αυτή η λέξη δείχνει μια κατάσταση. Λέμε η κατάσταση είναι αβαβά!

Κουρκουτέλια!: αυτή η λέξη σημαίνει πως όλα είναι ανακατεμένα και μπερδεμένα.

Πιπιρικιτίκι: λέξη πειραχτική με αίσθηση χιούμορ κι επίσης δύσκολη για νέους χρήστες να την κατανοήσουν.

Ούμα πάρα ούμα: ε, μη θέλεις να τα ξέρεις και όλα… αυτό δεν θα μάθεις ποτέ τι σημαίνει. Ας κρατήσουμε και κάτι για μας να συνεννοούμαστε χωρίς να καταλαβαίνουν οι επιτήδειοι

Ασάταρα—τάταρα: αυτή η λέξη σημαίνει το αυτονόητο. Ότι όλα είναι φώς φανάρι.

Σούξου μούξου τουρουρού: κουραφέξαλα! Αυτό δεν σημαίνει τίποτα!

Πλίτσι—πλίτσι: θα στάξεις!!!

Τσίντσιρι: σκατά στα μούτρα σας βρομώπουστες, μαλάκες ανυποψίαστοι.

Αφού λοιπόν μάθεις να χρησιμοποιείς αυτές τις λέξεις στο καθημερινό σου λεξιλόγιο, είσαι έτοιμος να πιάσεις δουλειά ως χαμάλης σε μια αποθήκη χωρίς μησθό και ΙΚΑ, αλλά με πολλούς ΡΟΥΦΙΑΝΟΥΣ!
Εμπρός λοιπόν άξιε νέε!

Μοιχάλης Μοίχος

Κυριακή, 16 Ιουλίου 2006

*από το βιβλίο  Μπουρδολογίες Ενός Σάτυρου

Ο Πούτσος μου είναι αξιοθέατο! Θα βάλω ζωγράφους να Τον ζωγραφίσουν, φωτογράφους να Τον φωτογραφίσουν και ποιητές λυρικούς, μελωδικά με στίχους λατρείας να Τον εκθειάσουν!

Θα Τον εκθέσω σε μουσεία, γκαλερί και εικαστικές εκθέσεις, να πληρώνουν είσοδο για να Τον δουν και να Τον θαυμάσουν από κοντά, τουρίστες και λοιποί φίλοι του κάλους και του εκλεκτού.

Θα γίνει αντικείμενο μελέτης από τους ειδικούς και θα κερδίσει την Αθανασία που του πρέπει.

Για την διάδοση της γνώσης του κάλους, θα διδάσκεται στα σχολεία και θα είναι απαραίτητο μάθημα για όλες τις ειδικότητες στα πανεπιστήμια. Η ημέρα της πρώτης Του εκσπερμάτωσης, θα κηρυχθεί επίσημη αργία παγκοσμίως. Οι νέοι που θα θέλουν να λάβουν λίγο από το μεγαλείο Του, θα μαζεύονται στις πλατείες και θα αυνανίζονται φιλοσοφώντας προς τιμήν του.

Θα γίνει σύμβολο λατρείας και γονιμότητας και θα τιμάται από χιλιάδες πιστούς ανά τον κόσμο. Θα καθιερωθεί ημέρα λατρείας η ημερομηνία της γέννησης Του, και θα στηθεί στον τόπο όπου έζησε και μεγαλούργησε, ένας μεγαλοπρεπής ναός, όπου θα φέρει αγαλμάτινο ομοίωμα Του σε πραγματικές διαστάσεις(!) εντός του ναού. Επίσης, γύρω Του θα υπάρχουν και διάφορα άλλα ομοιώματα Του, σε διάφορες φάσεις (στητός, πεσμένος, ντεμί, προφίλ, αμφάνς κ.α.) Το εξωτερικό σχήμα του ναού θα έχει το σχήμα Του—σε τεράστιες όμως διαστάσεις για να χωράνε όλοι οι πιστοί.

Τα Αιδοία που θα Τον έχουν γευτεί, θα τιμώνται και θα δοξάζονται σε ειδικές τελετές ως ευλογημένα απ’ Αυτόν. Θα αγιοποιηθούν και θα συνουσιάζονται με κάθε πιστό για να μεταδώσουν λίγη από την ευλογία Του. Στο εσωτερικό του ναού θα υπάρχουν αγαλμάτινα ομοιώματα των Αιδοίων αυτών και θα είναι στημένα περιμετρικά γύρω από το ομοίωμα Αυτού. Το ομοίωμα Αυτού θα βρίσκεται στο κέντρο του ναού.

Εκεί θα μαζεύονται οι πιστοί και θα κάνουν τις τελετές δοξασίας. Έπειτα θα συνουσιάζονται όλοι μαζί ενώ θα ψάλουν λόγια τιμητικά που—ο Μέγας Πούτσος—τους αξίωσε να απολαύσουν αυτή την μεγάλη παρτούζα και σήμερα. Κατά τη διάρκεια της ομαδικής συνουσίας, θα εκστασιάζονται με κρασί, μπύρα και χασίς πρώτης ποιότητας. Μετά την τελετή λατρείας, θα αποχωρούν από τον ναό ευλαβικά, ενώ στο πέρασμα τους δεν θα αφήνουν τίποτα όρθιο και αγάμητο  από την έκσταση και την ευλογία που έχουν πάρει από τον Μέγα αυτό αναρχικό, φιλήδονο, ποιητικά πλασμένο, θεϊκό Πούτσο.

Θα αποκτήσει αποστόλους που θα γυρνάν τον κόσμο και θα διδάσκουν το έργο Του. Θα γίνει θρησκεία και οι πιστοί θα Τον τιμούν με έναν αυνανισμό κάθε μέρα ή ένα γαμήσι.

Αμαρτωλοί θα θεωρούνται εκείνοι που μένουν ανέραστοι και αυτοί που αρνούνται, κόντρα στη φύση τους, τον αυνανισμό. Η τιμωρία τους θα είναι αυτό που οι ίδιοι επιλέξανε, δηλαδή να παραμείνουν ανέραστοι μακριά από κάθε ηδονή της ζωής. Όσοι μετανοούν, ο Μεγάλος Πούτσος θα τους συγχωρεί και θα τους δέχεται στο Βασίλειο της “ΜΕΓΑΛΗΣ ΗΔΟΝΗΣ”!

Και οι δοξολογίες αυτές θα γίνονται εις τους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

Μοιχάλης Μοίχος

*από το βιβλίο  Μπουρδολογίες ενός σάτυρου