Μανούλα έχουμε πόλεμο
για τη Μακεδονία,
και η ψυχή μου δε βαστά
τούτη την προδοσία.
Ο γιος σου την πατρίδα του
δεν θα την ξεπουλήσει,
με λίτρα απ’ το αίμα του
το χώμα θα ποτίσει.
Μάνα τη γαλανόλευκη
σιδέρωσε σημαία,
σαν θα βαφτεί στα κόκκινα
να κυματίζει ωραία.
Η δόλια η αδερφούλα μου
γοργόνα σαν θα γένει,
τα παλικαριά να ρωτά…
«Μην είδατε τον Ντένη;»
«Τον αδερφό σου είδαμε
έσκουζε για τον Σόρος,
καβάλα στο Βουκεφάλα του
γυμνός σημαιοφόρος.
Μα κόψιμο έπιακε τ’ άλογο
κι έπεσε το γομάρι,
μες τα σκατά επνίγηκε
τον ‘θάψαν στο Χαϊδάρι.»
*Πρώτη δημοσίευση στο ημερολόγιο της Μυρτώς στο ThePressProject