Αποχωρώ από την Ορθόδοξη εκκλησία και από το Χριστιανισμό γενικότερα, μετά από διαφωνίες και συγκρούσεις αιώνων. Επίλεκτα μέλη του παπαδαριού με την ανοχή ολάκερης της ορθόδοξης εκκλησίας, εκμεταλλεύτηκαν το όνομα μου και το ταλαίπωρο κορμί μου. Σιωπή εσημαίνει συνενοχή και η νεκρολαγνεία έχει και τα όρια της!
Απαιτώ το ταλαίπωρο κουφάρι μου, να αποτεφρωθεί άμεσα και οι στάχτες να σκορπιστούν στον κόλπο τση Γαρίτσας που τόσο πολύ τον αγάπησα. Οι τραγόπαπες ούτε καν εις την γενέτειραν μου δεν επέστρεψαν τη σορό μου, αλλά έπαιρναν τουρνέ το χέρι μου και -άκουσον άκουσον-… «το γοβάκι» μου, να πηγαίνουν να τα προσκυνάνε και να τα κονομάνε οι παγκαροκράτορες !!! Κατάρα και ανάθεμα στην Ορθοδοξία ολάκερη, ως ότου το «ιερό σκήνωμα» βρει επιτέλους ανάπαυση και σταματήσει να αποτελεί σχεδόν αποκλειστική, τουριστική ατραξιόν ενός νησιού, με την τόση ιστορία. Στο τέλος θα πουλάνε όξω απ’ την εκκλησιά και τρίχες απ’ τα γένια μου… για να μην πω τίποτα τρισχειρότερο και είμαι κι άγιος άνθρωπος.
Και λίγα θρησκευτικά τώρα… Ο Ιησούς Χριστός ως Θεάνθρωπος και κάτοχος υπερδυνάμεων, ήρθε στη Γη, είδε και έφυγε αηδιασμένος από την ανθρωπότητα, αυτοκτονώντας πάνω στο σταυρό. Αυτοκτονία είναι όταν ένα τρελό φορτηγό έρχεται κατά πάνω σου και ενώ το βλέπεις και μπορείς μ’ ένα σάρτο να βρεθείς στη μπάντα, εσύ μένεις εκεί να σε κάμει σιάδι. Έτσι έφυγε κι ο Ιησούς. Έμεινε πάνω στο σταυρό να ξεψυχήσει, ενώ θα μπορούσε να τους εστείλει όλους στο γέρο το Διάολο και να εζούσε σα Θεός κοντά στους ανθρώπους, να ‘παιρνε και το Μαράκι του και να ‘βανε τον κόσμο στον δρόμο τον καλό, τον λεύτερο και τον ωραίο. Με την αγάπη για σημαία και όποιος θέλει να τυραννεί ανθρώπους, να πήγαινε κι αυτός στον όξω από ‘δω. Αυτά γουστάριζε ο Θεός αλλά εφρίκαρε με την πάρτη μας και την έκαμε μ’ ελαφρά.
Και μου τα λέει όταν πηγαίνω επάνου και πίνουμε το κατιτίς μας. Ούτε εκκλησιές, ούτε παπάδες, μου λέει. Εκκλησία είναι η πλάση ολάκερη. Μια αγκαλιά αγάπης. Και εχτίζουνε οι παγκαροκράτορες σε κάθε γειτονιά και δέκα εκκλησιές. Κάθε Εκκλησιά και καμπαναριό και ταράζουνε τα αυτιά του κόσμου και σκούζουνε στα μεγάφωνα, να ακουστεί η λετουργιά ως τους Αγιούς Σαράντα και πάρε τα χρυσά του τ’ άμφια και τσι χρυσές κιλότες.
Κλείνω κάπου ‘δώ γιατί επήρα φόρα και θα αρχίσω τσι κατάρες πάλε. Αυτοανακηρύσσομαι το λεπόν Άγιος ανεξάρτητος κι αυτόνομος. Δεν θα φτιάξω ούτε θρησκεία, ούτε αίρεση, παρά μονάχα μια σελίδα εις το φέις μπουκ δικιά μου αποκλειστικιά. Την αγάπη μου σας στέλνω και τα λέμε πάλι.
Γαρίτσα, Νοέμβρης 2018
Το Κολόχαρτον - Εκδόσεις Το Κόλο 
Υπάνθρωποι που βάλατε τα βάλατε με τον αγ Σπυρίδωνα θα μετανιώσετε πίκρα για τα άσχημα σχόλια που διακομοδουν τη ζωή του.Ευχομαι να τον βρείτε μπροστά σας,γιατί όποιος τα έβαλε με το Θεό και με τους αγίους του,καταστράφηκε….ουστ παλιοντενεκεδες,σατανιστές,υπάνθρωποι…γιατί είστε κατώτεροι από τα ζώα…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Κυρία, ο ύψιστος να σας κάνει κυρία με τέτοιο βρωμόστομα τέλοσπαντων, τα βάλανε με τον Άγιο λέτε.. κατηγορούν τον Άγιο για κάτι; Του προσάπτουν κάτι; Πού βλέπετε τη διακωμώδηση της ζωής του Αγίου στο συγκεκριμμένο άρθρο; Πού βλέπετε να τα βάζουν με τον Θεό και τους Αγίους; Δικά σας λόγια χρησιμοποιώ.. Να δεχτώ οτι σας ενόχλησε στο θρησκευτικό σας αίσθημα το οτι ο συγγραφέας του άρθρου γράφει και υπογράφει ως Άγιος Σπυριδωνας. Πιθανόν εάν υπεγραφε με άλλο όνομα και έγραφε σε τρίτο ενικό, να μη διάβαζε κανένας αυτά που γράφει… την ουσία. Επί της ουσίας διαφωνείτε; Η τοπική εκκλησιαστική περιουσία είναι τεράστια.. και φυσικά όταν γινόταν ο τηλεμαραθώνιος για τον μικρό Κερκυραίο που είναι με τους αγγέλους τώρα… είδατε να βγεί ο δεσπότης και να πεί: τα βάζει τα έξοδα για την επέμβαση η εκκλησία της Κερκύρας; Δυστυχώς την ιδια τακτική ακολουθούν και άλλοι δεσποτάδες ανα την ελληνική επικράτεια σε παρόμοιες περιπτώσεις.. Έχετε δει πόσο ταπεινοί είναι; Όλα αυτά δε σας σκανδαλίζουν αλλά σκανδαλίζεστε με την ουσία του άρθρου.. που καυτηριάζει όλη τη «ταπεινότητα» που τους διακρίνει. Αναρρωτιέμαι.. μήπως είστε… παπαδιά; Άλλη λογική εξήγηση για την αντίδρασή σας δε βλέπω.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ο Σπυρίδων ήταν ακόμη η προσωποποίηση της αγάπης και καλοσύνης. Η πόρτα του σπιτιού του ήταν πάντα ανοιχτή για κάθε ξένο και περαστικό, και για κάθε οδοιπόρο. Τα λόγια του θείου Παύλου «τήν φιλοξενίαν διώκετε» ήταν γι’ αυτόν τρόπος ζωής. Ο Άγιος αγαπούσε τον κάθε άνθρωπο. Όποιος ερχόταν σπίτι του έπρεπε να καθίσει να ξεκουραστεί, να διανυκτερεύσει, να φάει και να πιεί. Πολλές φορές ο ίδιος ο Επίσκοπος μιμούμενος τον Κύριο έφερνε νερό και έπλενε με αγάπη τα πόδια των κουρασμένων στρατοκόπων για να τους ξεκουράσει. Σε όλες τις εκδηλώσεις της ζωής του ο ταπεινός και πράος εκπρόσωπος της νέας πίστεως ήταν ο γνήσιος ακόλουθος Εκείνου, που ήταν και είναι «η οδός και η αλήθεια και η ζωή». Η αγιότητά του υπήρξε θαυμαστή. Γι’ αυτό και ο Πανάγαθος Θεός πλούσια τον αντάμειψε από τον καιρό που ήταν ακόμη στη ζωή.
Άπειρα είναι τα θαύματα που έκαμε με τη βοήθεια του Χριστού. Θαύματα μεγάλα, αναμφισβήτητα, συγκινητικά. Δίκαια η Εκκλησία του έδωκε την προσωνυμία του Θαυματουργού. Αξίζει να δούμε και να γνωρίσουμε όλοι οι χριστιανοί, πόσο χαριτώνει ο Κύριος εκείνους, που με σταθερότητα και ειλικρίνεια αληθινή του δίδουν την καρδιά τους………
Μου αρέσει!Μου αρέσει!