Έτος 2015 και η τραγελαφική μας κυβέρνηση πιστεύει πως με τη σύλληψη του απερίγραπτου Ξηρού, θα πάρει καμιά ψήφο παραπάνω. Αν τον μεταμφίεζαν σε τραβεστί (που θα ήταν το επόμενο βήμα) ίσως να κατάφερναν κάτι. Αλλά εκείνοι προτίμησαν να τον μεταμορφώσουν σε ποδήλατο.
Ο Τσίπρας έρχεται, το κράτος έχει είδη αρχίσει να καταρρέει, καράβια να βουλιάζουν, άνθρωποι πνίγονται, χιόνια γκρεμίζουν τα καμπαναριά, κουμουνιστές μας παίρνουν τα σπίτια και βιάζουν τις κόρες μας, αιμοδιψή ζόμπι ξεσκίζουν σάρκες νοικοκυραίων, οι τέσσερις καβαλάρηδες της αποκάλυψης θερίζουν κεφάλια στις λεωφόρους… φανταστείτε να εκλεγεί τι έχει να γίνει… Δεν θέλω να το σκέφτομαι.
Κάποιοι το σκέφτηκαν όμως και είδη στο φόβο της πιθανής αποκατάστασης κάποιου είδους δημοκρατίας, ετοιμάζουν τις βαλίτσες τους για Αράχοβα.
Η τρομολαγνεία & η κοπρολαγνεία των μέσων μαζικής αποχαύνωσης, προσπαθεί να ανακαλύψει νέους τρόπους για να τρομάξει εκείνους που δεν έχουν τίποτα να χάσουν… δύσκολο έργο… Μια πολεμική λογική, θα έλεγε στα μέσα να στραφούν στους νικητές, αλλά άγνωστες γνωστές οι συμβάσεις των καρκινωμάτων…
Ο γάτος μου είδε στον ύπνο του έναν υπουργό να τρέχει κρατώντας ένα τσεκούρι και χιλιάδες γάτες, να του ξεσκίζουν τις σάρκες με κονσερβοκούτια. Είδε δημοσιογράφους και κομματόσκυλα να ακρωτηριάζονται από λυσσασμένα σκυλιά και εκείνα να αρνούνται να γευτούν τις σάρκες των θυμάτων τους… μονάχα να αφοδεύουν πάνω στα άψυχα μακελεμένα κρέατα. Όταν ο γάτος ξύπνησε, πήγε χαρούμενος και έφαγε απ’ το πιατάκι του, μια μίξη από κοτόπουλο, γαλοπούλα και σκυλοτροφή. Μετά ξαναέπεσε για ύπνο μπροστά από το τζάκι και το χαμόγελο του ήταν όμορφο σαν καρκίνο στα κόκκαλα φασίστα (δανεισμένο από κάποιον τοίχο). Αλλά τα όνειρα θα μείνουν όνειρα, κανείς δεν ξέρει για πόσο και ο γάτος μου θα συνεχίσει να ονειρεύεται…
"ΤΟ ΚΟΛΟΧΑΡΤΟΝ" 