Μίλησε μου για μουσική – μίλησε μου για μια νότα που χτυπάει στον τοίχο και ανακλάτε στο χώρο… Η μουσική με κάνει και σκέφτομαι – η μουσική με κάνει και εκφράζομαι – ξεσπάω – μιλώ – εκφράζω τις φανταστικές μου σκέψεις – «για το διαστημικό ψάρι που κάνει βόλτες στον ουρανό» . Οι στίχοι είναι η φωνή μου – οι νότες οι φωνητικές χορδές. Κρεμάω μια νότα στο μπαλκόνι…εάν την δεις τότε μπορείς να καταλάβεις γιατί το κάνω αυτό… Απλά δεν μπορώ να σου πω περισσότερα παρά μόνο ότι σε σκέφτομαι που και που…η σκέψη των ματιών σου προσθέτει μερικές νότες στο μυαλό… μια σκέψη άλλοτε πιο έντονη – άλλοτε πιο χαλαρή – μέχρι να έρθει η σκέψη που σε προσγειώνει στην πραγματικότητα. Είμαι ρεαλιστής και ορθολογιστής αλλά η νότες δεν υπακούουν σε κανενός είδους κανόνες…απλά ξεχύνονται στο κενό και αναζητούν τους δέκτες τους…κρατώ λοιπόν μια από αυτές για σ’ένα…την πιο ανυπάκουη – την πιο αναρχική…θα την αφήσω εκεί – κρεμασμένη στο μπαλκόνι -…

ΟΤΤΟ