“1. Η ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΤΗΝΟΣ”
Θα ‘θελα να σήμαινα κάτι για σένα
Να ήμουν κάτι το ξεχωριστό στη ζωή σου
Να έβλεπες τον εαυτό σου μέσα από τα μάτια μου
Όχι μέσα από τα μάτια που αντικρίζεις
Αυτά τα έχω βγάλει εδώ και χρόνια
Μέσα από τα μάτια του κτήνους
Θα έβλεπες μια πριγκίπισσα της Σελήνης
Που την υπηρετούν ολόκληρες φυλές
Όμως δεν θα μπορέσεις να δεις ποτέ τίποτα
Τίποτα πέρα από τους ορίζοντες τους
Δεν μπορείς να δεις καν το κτήνος
Το κτήνος που γυρνάει έξω από το σπίτι σου
Το κτήνος που ένα χαμόγελο σου του δίνει ζωή
Το κτήνος που το άγγιγμα σου το σκοτώνει
Γιατί ποτέ δεν άγγιξες την καρδιά του
Και ποτέ δεν θα την αγγίξεις γιατί έχει σπάσει
“2. Η ΣΑΡΚΑ ΤΟΥ ΚΤΗΝΟΥΣ”
Οι σάρκες μου θα ταΐσουν τις λάμιες σας
Και το αίμα μου θα ξεδιψάσει τους γιους σας
Μέσα από τις στάχτες των πόλεων θα ανατέλλω ξανά
Μέσα από τα κορμιά των νεκρών θα λυτρωθείτε
“3. ΤΟ ΚΤΗΝΟΣ ΚΑΙ ΟΙ 7 ΖΩΕΣ”
Όλα φαίνονται αλλιώς από ψηλά
Ίσως να είναι ο θεός που με ξεχνά
Γεννιόμαστε και πεθαίνουμε στο χώμα
Και η κόρη μου δεν με γνώρισε ακόμα
Μέσα στη δικιά μου αλήθεια θα λυτρωθώ
Μέσα σε ένα δάκρυ σου θα χαθώ
Και αν μια μέρα πετάξω στον ουρανό
Θα είμαι ο Εωσφόρος που θα πέσω για να σηκωθώ
……………………………………………………………….
Αν με ρωτήσεις τι και πώς
Θα βρεις απάντηση στο φως
Η προσευχή σου εισακούστηκε ξανά
Από ένα κτήνος με καρδιά
Μαζεύοντας τα κομμάτια σου βρήκα κάτι που είχες χάσει
Βρήκα ένα παιδί που του άρεσε να τρέχει μες τα δάση
…………………………………………………………………..
Η ανάγκη μας για δημιουργία χάθηκε
Μέσα στα σχέδια σου για τις ζωές μας
Και εγώ να υπηρετώ ένα κτήνος άλλο
Ένα κτήνος που ζητάει πολλά
Μα τίποτα δικό μου
Γιώργος Ανώνυμος
"ΤΟ ΚΟΛΟΧΑΡΤΟΝ" 